Na rijp beraad beslissen we om ons dan toch maar naar Portland te laten slepen, de schroef gebruiken durven we niet meer. De havenmeesters zijn ongelofelijk
behulpzaam en regelen de slepers (Weymouth en Portland), de kraan en ligplaats in Portland en de garantie dat een expert er vandaag nog naar komt kijken.
Om 13u 50 beslist All, de havenmeester, om de brug van 14.00 te halen en dus stante pede in zijn rib te springen, Vaguebond langszij te nemen en ons ASAP naar die
brug te slepen. Een dik uur later zien we nog steeds geen grotere rib met iets meer pk's dan de 30 overblijvende van All - we vertrokken met 60 pk maar ėėn motor liet het plots afweten dus nu
zitten we op 30. Dus sleept hij ons helemaal naar de olympische haven van Portland.
Pontons waar je met een 10-tonner over kan rijden, poorten die automatisch openen als je nog maar in de buurt komt, douchen om U tegen te zeggen en een bijna 100% permantie van minstens twee havenmeesters. Het enige dat in alle talen ontbreekt is ... sfeer, ambiance, gezelligheid, authenticiteit en zei ik al sfeer?
Tulpje (het havenmeesterhulpje) komt ons elke 10 minuten met zijn golfkarretje - serieus, zelfs fietsen op de pontons doen ze niet meer - op de hoogte houden van de stand van zaken : wanneer ze ons gaan verslepen naar de kraan, hoeveel boten het nog wachten is voor het aan ons is, de offerte langsbrengen, vragen of alles ok is, ... Hij houdt niet op, of de batterij van zijn karreke moet perse leeg!
Na een half uur worden we naar de kraan gesleept en na een uur hangen we al in de kraan. Bizar hoe 175£ ineens deuren openen, normaal was er absoluut geen plaats voor vrijdag maar een emergency-lift laat je binnen het uur in de kraan hangen. En zelfs de verzekering vond dat perfect ok! Asjemenou!
Havenmeester Rowley en Tulpje kunnen zich nog een helemaal uitleven op Vaguebond en elkaar, ik heb geen idee wie het best is schoongespoten maar Vaguebond schittert
in alle geval. Behalve haar kiel en roer, wil iemand de exacte ondiepte van de niet of toch heel slecht gebaggerde blankenbergse haven weten ? Wij hebben ze op kiel staan. (nvdr : minder
dan 1 meter!)
Van een gestrande Franse boot krijgen we de naam van JJ door, zij hebben ongeveer hetzelfde voor met hun schroef en zijn laaiend enthousiast over de service van
Mechanical Services dus we maken direct een afspraak voor morgenvroeg 8.00.
Een beetje van de drukte bekomen proberen we in dit olympisch dorp iets te eten te vinden, behalve heel wat gesloten en bijna gesloopte etablissementen is er zo goed
als niets te zien of te vinden. Wanneer we uiteindelijk in een hotel met duidelijke voorkeur voor de franse zeilers iets eetbaars vinden, drinken we onze laatste cider van de dag op het
refterterras van de marina waar, jep, geen greintje sfeer is maar gelukkig nog wel wifi en een rescue helikopter die zeker een half uur oorverdovend naast ons staat te ronken.
Slaap lekker, op een gestrande boot...