Reikhalzend werd er door de 30 bemanningen uitgekeken naar het grote CR weekend.
Angstvallig werden weerberichten gecheckt, gedubbelcheckt en getrippelcheckt.
Zaterdag zou er zeker en vast spi op het menu staan, zondag vreesden we vooral een goed anker nodig te hebben om ons tegen de stroming vast te houden terwijl we
zouden wachten op OF het draaien van voormelde springstroom OF op een zuchtje wind.
Zaterdag zal Da Ruddy zich vooral herinneren als de lesdag waarop Sylvie een uitgebreide les spitrekken, -strijken en -plooien kreeg.
Wij zullen die dag dan weer herinneren als de dag waarop Da Ruddy uiterst geconcentreerd aan het roer zat en ons perfect door het fijne parcours loodste, we een wel
heel erg nauwkeurig beeld kregen van de plastieken boei (ik geloof dat zelfs Jimmy en Bruno jaloers zouden zijn geweest van de manier waarop Da Ruddy die boei gerond heeft) maar vooral als een
ongelofelijke ontspannen dag voor de kust van Blankenberge!
Zondag werd het parcours serieus ingekort en kregen we een heel gevarieerd parcours, niet alleen door de makers van het parcours maar ook door de wind.
Onze crew werd gehalveerd maar we kregen deze keer wel onze eigenste voorzitter mee aan boord. Hierbij ook een welgemeende dank aan Do dat we hem mochten
lenen.
Vandaag leek de Noordzee verdacht veel op het Galgenweel : de wind draaide aan 100km/u en niet in knopen maar wel in graden. Op één en dezelfde lijn kon één boot
haarscherp aan de wind lopen terwijl 50m verder een boot in hetzelfde rack onder spi liep.
Ik kon mij na afloop vooral spi herinneren, 100 keer de boom versteken van kant, spi op, spi af; in tegenstelling tot vorige week heb ik dit weekend serieus wat werk
gehad op het voordek maar ...
I LOVE IT!