Allergeiligen of geen Allergeiligen

Na Tess naar huis te hebben gebracht with no stress whatsoever, liggen Ruddy en ik al efkes bij de stoof te aperitieven wanneer Ivan eindelijk in Blankenberge toekomt. Na zijn lange werkdag koerste hij nog snel even naar Kruibeke om de verbolgen kat des huizes een half uur knuffels te geven in de hoop dat het beestje iets minder verbolgen zou zijn als hij wegging ... Niet dus, onze keizerlijke hoogheid kruipt onder de stoof en gunt hem geen blik meer waardig. Maar het wiekend kan eindelijk beginnen!!!!

Wanneer 's avonds ook Paul (Aquila) met een supercrew (Carlo) aan boord binnenstuikt is de knoop al snel doorgehakt : morgen naar Nieuwpoort en zaterdag netjes terug vóór de wind weer eens losbarst boven onze kust.

Ondertussen bereiken de geruchten ons van de (reeds lang op voorhand) geplande clubtocht naar Vlissingen : afgelast wegens of teveel wind of te koud voor de bbq op het strand van Vlissingen of wegens het ontieglijk vroege vertrekuur op zowat elke dag van dat weekend... Niet nodig om te zeggen dat zowat elke factor door ons al lang als "deuh" werd bestempeld ...

Maar ook zonder gepalaver, geplan en gemail zeilen wij dit weekend!

Eens buiten begint Vaguebond lekker aan de wind te lopen en wanneer we een ietsiepietsie later voor de koppen van Nieuwpoort liggen belt Da Ruddy om te vragen waar we zitten en wat we gaan doen ... want hij kan ons niet meer zien. Een paar uur later lopen zowel Tess als Aquila over van de al dan niet gerechtvaardigde excuses voor hun laat aankomen, gaande van te weinig zeil tot uitgezeilde zeilen. Jaja :-)

Zaterdag slapen we lekker uit, vervangen Da Ruddy's genua zodat hij dat al niet meer als excuus kan gebruiken en klim ik nog in de mast om het touwtje van zijn eigenste clubvlag naar beneden te trekken voor de vlag zou gaan vliegen. Voor Paul kunnen we eigenlijk weinig doen, hij heeft gewoon geluk dat we voor de wind varen! Maar wat een weer, stralend zonneke, niet te koud, de ideale najaarstocht.