Omdat Ivan vakantie heeft en ik ook. Omdat we op onze positieven te komen na de kerstfestiviteiten. Omdat er schoon weer voorspeld werd.
Gewoon omdat we er goesting in hadden, daarom vertrokken we al donderdag naar de zee!
Slecht weer vrijdag doet ons Blankenberge twee keer rond wandelen en toch wel een dik half uur lang baantjes zwemmen in het met zeewater gevulde Noordzeebad. Zaaaaaaalig! Veel toffer dan een chloorbad, voor zover er geen 30 überpuberjongens in gedropt worden!
Een belleke naar Paul Aquila levert ons zonder nadenken of overleg met Frieda een bemanningslid op voor het weekend. Ook Da Ruddy is al voorzien van extra bemanning voor een supermegazonnig weekend.
Onze bemanning staat al een uur op voorhand te popelen om te vertrekken, die van Da Ruddy weet nog niet wanneer ze zin heeft om af te komen dus vertrekken we alleen. Dat zonneke mag je echt niet laten liggen. Exact het gedacht van Paul, die zelfs met een pas geopereerde ingekapselde schouder het roer niet wilde lossen en zeker niet als toerist op Vaguebond zitten genieten...
Een paar uur later lopen wij zongebrand en heerlijk nagenietend (Paul wil zelfs gaan zitten en het roer loslaten!) Oostende binnen. Nog een beke later tuimelt ook Tess de haven binnen.
Als avondeten wilden we vis op het menu, de uitdaging van de dag was alleen in Oostende vis te vinden. we worden professioneel geweerd van de Roger Raveel overzetboot om naar de vismijn te gaan, bij de vistrap vinden we alleen veel te dure vis en zelfs qua assortiment niet veel meer dan 'kabeljauw' vermomd als kleine gul, ongelofelijke dure tongen en garnalen die in puur goud gedompeld zijn als je hun prijs bekeek. De eerste viswinkel die we binnenwandelen heeft nog nooit van rode poon gehoord en de andere verse vis in zijn toog lijkt er al minstens een maand te liggen, een winkel verder kost de vis 25% meer dan die van Luk waar een file tot buiten staat. Dat wordt hem, viswinkel Luk! Terwijl Ruddy en Ivan aanschuiven, monstert Paul professioneel het aanbod en de viskuistechnieken.
Gewapend met semi-professioneel maar toch niet helemaal correct gekuiste rode poon en betaalbare verse garnalen kruipen we bij Ruddy aan boord die zijn chefkokkunsten mag botvieren op die arme poontjes... en na een uitgebreid aperitief een vijfsterrenmenu op tafel tovert. Veeeeel beter dan pizza!!!
Als hij daarna ook nog eens (door Lutje voorbereid, door Ruddy afgewerkt) overheerlijke pannenkoeken op tafel tovert zijn wij alle vier heel blij dat we geen pizza moesten eten vanavond!
Heerlijk om zo'n avond af te sluiten met een goei glas wijne n drie mannen die den afwas doen terwijl ze mekaar elkaars taal proberen te laten begrijpen met behulp van allerhande koorden in alle maten en gewichten...
Zelfs Ruddy's van de aardbodem verdwenen crew kan ons zonovergoten buitenontbijt niet verprutsen, we geraken ook zo wel in Blankenberge!
We installeren Paul weer achter het roer en twijfelen nu wel heel sterk aan de aankoop van een windpiloot. Wie heeft die nodig als je Paul hebt?
Weer zo'n zonovergoten dag, vandaag met een super SW windje en stroming mee. Zonde om binnen te lopen, dit mag gerust nog uuuuuren duren. Maar nu zijn we wel op tijd om met de Zeepoezen te aperitieven tot een ferm middaguur!
