... dacht ik gisteren.
Na een heerlijk en welgevuld weekendje in Gent en Blankenberge, batterijtjes helemaal opgeladen door een stralend warm voorjaarszonnetje begon mijn gezonde overmoed en sportief enthousiasme de
pan uit te swingen : morgen blijft het warm en zonnig, ideaal dus om met de fiets Antwerpen te doorkruisen naar het werk.
Zo gedacht, zo(n) gepland. Gelukkig zijn wij nogal goeie planners...
Door geen extra Karmelietje te drinken op Georges' terras (maar het wel tegoed te houden) waren we maar net op tijd om gedouched te geraken voor een etentje met Jules en Lieve. Het tweede deel
van de planning ten spijt : fietsbanden oppompen en fiets in de auto steken - aja, de eerste keer moet je opbouwen, dus Ivan zou mij op Linkeroever droppen...
Dat moest dus maar vanmorgen gebeuren. Het had iets vlotter gegaan als we een fietspomp hadden gevonden maar kom, misschien nog meer als we dat gisteren al hadden gedaan maar kom, zooooo plat
waren ze nu ook nog niet.
Zo gedacht, zo(n) gepland : om 7.40 stond ik voor de voetgangerstunnellift, vloog onder de Schelde door, reed schandelijk verkeerd en eindigde op de Jan Van Rijswijcklaan ipv op de Plantin
Moretuslei, enfin, maar een schamele 5km verkeerd en dus net niet te laat in mijn klas waar de leerlingen laconiek opmerkten dat ik toch wel heel bezweet was en of ik met de fiets gekomen was? Ja
deuh!
In de hoop dat naar huis rijden iets vlotter ging, vertrok ik deze middag na een kwartier sleutelzoeken richting 'stakt'. Geen enkele van de collega's had een fietspomp op zijn fiets en zo te
voelen waren mijn banden 'niet meer zoooo vol'. Bijgevolg weet ik nu heel goed waar borduurs, kapotte stenen, putten in de weg en tramsporen liggen! Twee gesloten fietswinkels verder bleven mijn
banden even plat... De voetgangerslift was er ondertussen ook maar mee gestopt en met de fiets op de roltrap is nu niet meteen mijn specialiteit!
Gelukkig was er net voorbij de tunnel nog een fietswinkel ... gesloten!
Dan maar tegenwind, langs de Schelde richting Burcht. Opa verwoordde het vanavond als "amai, dat is als heel de tijd bergop rijden! Vreselijk!", en had hij gelijk!!!
In Burcht reed ik voorbij gesloten fietswinkel nummmer 4 en tegen dat ik in Kruibeke kwam bleek ook fietswinkel 5 gesloten.
Opa leende met graagte zijn enige fietspomp zodat we morgen nog eens een poging kunnen ondernemen... Misschien...