Voor de wind varen zou op lange tochten een comfortabele koers moeten zijn, ja tarara, op de Noordzee is het de meest hatelijke!
Grootzeil staat helemaal open, genua opgerold waardoor de boot sowieso al iets minder stabiel ligt. Wat we ook proberen, de genua wil niet open blijven en klopt en bokt maar wil niet trekken,
zelfs niet al vlinderend...
Reken daarbij de typische korte, steile Noordzeegolven en je krijgt een boot die heen en weer slingert als een kameel op een schommel.
Voor de spi staat dan net weer wat teveel wind en dat is, met maar één man aan dek, niet zo'n praktisch zeil en die zou óók invallen door die rotgolven!
Dag 2, dat wil zeggen dat we stillekes wennen aan het ritme van de wachten, nee, niet aan het ritme van de golven!
We proberen elkaar zo lang mogelijk te laten slapen, voor de ene bijna vier, voor de andere drie uur per shift maar wanneer ik ook twee keer na elkaar zo'n vier uur op wacht blijf, lijkt dat niet
echt deugd te doen, toch maar terug naar drie uur voor mij!
Zalig warme dag vandaag! OK, we gaan vol blauwe plekken staan van deze kamelenkoers maar toch ook ongelofelijk genoten hebben van de absolute rust (buiten het gerol en wat verkeerd geparkeerde
vissers), de eindeloze zee, de prachtige nachten en het luie ritme van onze wachten.
Nog een voordeel van zo'n oversteek en van bijna continu alleen te zijn : er worden hier boeken verslonden! Waar we het hele jaar geen tijd voor hebben, wordt nu goedgemaakt, lezen, lezen,
lezen!
Om de lectuur af te wisselen met wat luchtigs, heeft oma weer trouw een verzameling Dag Iedereens gemaakt die we nu kriskras door elkaar lezen, het kan dus best zijn dat BV1 de ene dag een
hommage krijgt en de volgende Dag Iedereen springlevend is om in de daaropvolgende zijn begrafenis te lezen en daarna zijn nieuwste cd uit te brengen...
Enfin, zo leren we wel weer welke (en hoeveel!!!!) zielige would-be BV's alle moeite van de wereld doen om 'hot' te zijn en wie het is, Marijke alvast niet meer blijkbaar maar misschien lees ik
vandaag weer iets anders!