Bezigheidstherapie

Het is, weer eens, nacht. Ivan heeft me extreem lang in mijn kooi laten rollen. De wind komt weer eens van vanachter en de boot wiebelt op de kriskrasse deining, het is duidelijk dat we in de buurt van thuis komen, de zee draait weer eens naar alle kanten tegelijk...

Overdag was het voor de verandering weer eens stralend weer dus in plaats van lang op voorhand geplande oversteekjobkes wordt er vooral niks gedaan. Buiten lezen, koken en afwassen maken we ons echt niet te moe op een oversteek! Wat er zoal op dat lijstje staat?
Takelingen maken in de landvasten, schoten en vallen zodat ze niet verder rafelen, lazy jacks deftig afwerken, polieren, rvs plaatjes kleven tegen het schavielen van de grootschoot bij voor de windse koersen (zoals nu dus), betere klittenband op de kussens binnen kleven, teak oliën, fenders kuisen (die zijn redelijk vuil geworden van het tegen autobanden liggen), ...
Van al deze jobkes zijn er welgeteld al 2 afgewerkt, kwestie dat we geen letterlijke zeeën van tijd hebben gehad! Morgen wil ik zeker nog de fenders kuisen, de rest zien we wel, ik kan altijd nog een paar dagen extra naar zee komen om die prullen te doen. (Grijns)

Het is nu 02.30 en het is voor het eerst echt donker, gisteren rond dit uur bleef je een roze rand aan de noordelijke horizon zien, vandaag niets meer, enkel zwart. Maar, omdat er geen wolken zijn, ook veel sterren, zelfs meer dan gisteren. Dus haal ik Star Walk erbij, mijn favoriete interactieve sterrenkaart en weet nu ondertussen ook Hercules, Perseus, Noorderkroon, Vega, Slang, Andromeda en Capella zonder slag of stoot te lokaliseren aan de sterrenhemel. Het zal de laatste keer zijn, de volgende nacht zitten we alweer in de lichtvervuiling van onze Belgische kust.
Nonkeltje zou fier zijn op mij! :-)