Nadat ik nauwelijk het einde van de week haalde (waarom zaten wij nu ook deze week weer alle avonden pas na twaalven in ons bed ?), haasten we ons vrijdagavond richting Blankenberge waar we
rijkelijk te laat aankomen om nog van enig nut te zijn voor het inschrijvingscomité. Er zit niets anders op dan mentale steun te bieden aan de mensen die er wel op tijd geraakten. Maar in De
Sloepe is er nooit tekort aan geesteskalmerende en -ontspannende middelen dus zetten we het weekend toch wat rustiger in.
ShoeShi K is ook van de partij en tovert nog rap wat vlaggen en bootjes op al dan niet daarvoor geschikte nagels zodat het vrouwelijk deel van de crews alvast helemaal 'assortie' de wedstrijd kan
varen (en als het moet, zelfs als wedstrijdvlag fungeren).
Een paar wijntjes en/of trappisten later vinden we aan onze bezoekersponton Alena terug. Vrienden van Da Ruddy die speciaal uit Oostende komen om de CR Trophy mee te varen en die kunnen we niet zomaar passeren (ze aanvaarden ook geen 'nee' op hun uitnodiging voor nog een slaapmutsje en wie zijn wij om dat te weigeren?)! Bij deze kan Ivan nog een uurtje minder lang slapen voor hij morgen in alle vroegte samen met Cedric boeien gaat uitleggen.
De wind beloofde een technisch en tactische wedstrijd. De perfecte uitdaging voor Tess (die wel wat wind kan gebruiken), haar kapitein (die zich vooral goed in zijn vel voelt wanneer het echt waait) en zijn crew (die een ankerwedstrijd zonder anker niet echt zien zitten) ...
Maar niks getreurd, vandaag belooft er alleszins nog ietwat wind te zitten.
De start is al een ongeziene bots- en knotsstart. Aan de A-boei beslist een extra alerte schipper om niet naast maar op de andere schepen te varen, daarbij professioneel zijn ankerbeslag overboord gooiend en de windpiloot van één van de andere boten volledig onbruikbaar makend (het kleinood stond amper enkele weken op zijn prachtig gerenoveerde boot gemonteerd). De collateral damage deed nog een aantal andere boten uitwijken, elkaar al dan niet raken en een resem aan protesten uitlokken... Dat belooft, en we zijn nog maar net gestart!
Wij varen, zoals gewoonlijk, ver van het 'echte' werk aan de boei, op ons gemak maar met een redelijke snelheid over de startmeet.
Het wordt een weinig-wind-wedstrijd zoals we niet eerder meemaakten, na de spectaculairre brokkenstart blijven ook Piece of Cake toch wel heel erg lang met zijn spiboom aan de A-boei en Naster ook nog eens aan de plastieken Mark 2 hangen...
Gelukkig wordt de CR Trophy altijd rijkelijk voorzien van zowel spijs als drank en na het hectische wedstrijden kan iedereen bekomen van serieus wat vaten Brugse Zot en een BBQ om U tegen te zeggen, met dank aan de bakkers van dienst.
De uitslag ? Die interesseert ons niet echt, we hebben toch gewonnen! (we waren 5de)
Omdat er morgen nog een wedstrijddag volgt, kruipen we voor één keer (redelijk) op tijd in onze kooi, morgen mag Ivan weer om 7.00 opstaan om boeien te gaan leggen ...