Vandaag plannen we een extra lange avondwandeling.
Dit jaar worden de goodiebags en zeilnummers van de Antwerp Race uitgedeeld in het clubhuis van de YCH in Hoboken, op amper 4 km van huis.
Te voet dus!
Het is al snel duidelijk dat de weg naar het YCH niet gemaakt is voor voetgangers, wanneer we van het veer stappen worden we op een aartsdonker, bobbelig voetpad bedekt met bladeren gedwongen. Auto's razen voorbij alsof ze op een raceparcours rijden en wij zoeken onze weg voetje voor voetje...
Hoe dichter we komen, hoe groter en sneller de auto's, dat belooft!
Eens binnen lijkt de grote kantine verdeeld in twee delen : de eigenaars van de dikke auto's aan de toog en het wedstrijdcomité, weggedrongen achter een tafel, verstopt achter honderden goodiebags ...
Gelukkig voelen wij ons meteen thuis bij de echte mensen achter de tafel (Stijn ziet er trouwens weer RRRRRr-snel uit in hemd en das), die marionetten in hun fancy roze broeken en camel leren italiaanse schoenen met passende Gaastra-trui zijn niet meteen ons ding. (ook al ontwaar ik er een echte zeiler met een sympathieke kop tussen, die Michel Kleinjans ziet er nog normaal uit en kan zelfs echt vriendelijk lachen)
Toeval wil dat we net achter een stel van die rozebroeken-italiaanseschoenen mannen staan en ik hoor de naam 'Foxtrot' vallen.
Lap, die boeren die ijskoud Fast Jodocus uit de inschrijvingslijst pikten en Ivan en het wedstrijdcomité een hoop zever veroorzaakt hebben!
Met een beetje wrange moeite bieden ze het comité en ons iets te drinken aan maar echt vriendelijk of hartelijk kan je ze echt niet noemen...
En dan is daar onze reddende engel van de dag! Frank (van Famous Gull) stuikt binnen en meteen wordt het een pak gezelliger. En wanneer een paar minuten later ook François van de Jokken binnenvalt, helemaal!
Wanneer we een paar Wieckse Witte's of equivalenten later ons naar onze veerboot haasten worden we eerst omver gereden door alle dikke Mercedessen, Porschen en ander duur grut, hun nekken passen nog net binnen de deuren van hun villaparktanks.
Frank, die een taxi naar de veerboot voor ons, arme voetgangers, wil regelen wordt zelfs een paar keer bijna van zijn fiets gereden terwijl hij probeert een auto staande te houden!
Ofwel zagen we er echt als criminelen uit zodat ze ons zo snel mogelijk van de donkere weg wilden ruimen ofwel (en ik schat deze optie hoger in) zijn voetgangers voor deze mannen plat voetvolk,
eentje meer of minder malen ze niet om.
Het leek of we zelfs in de goot nog teveel plek innamen voor hun villaparktanks!
Frank fietst onverricht ter zake naar huis...
Wanneer we op 50 meter van de pont komen worden we bijna weer omver gereden!
Maar nee, het is Frank, die snel thuis zijn fiets geruild heeft voor de auto en ons alsnog ter hulp snelt zodat we zeker onze boot zouden halen!
Gelukkig, zonder hem hadden we nooit op tijd die laatste 50m gehaald! :-D
Tijdens de oversteek nemen we de tijd om de goodiebag eens te bekijken : een T-shirt voor de kapitein (wie zei er ook weer dat je bij onze CR Trophy geen waar voor je geld kreeg? (t-shirts voor de hele crew en drank à volonté)), 4 aardewerken (!!!) mokken, een sticker, de klassevlag, het zeilnummer en wat reclame voor één of andere verzekeringsfirma.
MOKKEN ????
Welke wedstrijdzeiler geeft ons nu zware mokken als kado ???
Er doen boten mee waar de crew geen eten, geen kleren, geen flessen of tandenborstels aan boord mag brengen en wij krijgen MOKKEN ??
Maar kom, juist die boten gaan zaterdagmorgen wel koffie kunnen drinken uit een echte tas in plaats van uit een papieren bekertje!
Knap werk Jos!
PS : Worden die mokken verrekend in de rating ?
PPS : Zou Michel Kleinjans zijn mokken ook mee aan boord nemen ?
