· 

Fin de Saison - part 2

Met spijt vertrek ik vrijdagmiddag van mijn werk. Het is weekend!

Voor één keer lijkt ons weekend nog voller dan onze week en is het nu net niet de bedoeling om uit te rusten ?


Wanneer ik vrijdagmiddag nog snel een middagdutje wil doen hoor ik plots opa beneden tegen Caesar babbelen, hij komt nog eventjes de plafond uit de keuken en badkamer breken! Wanneer dat erop zit, haast ik mij om iets eetbaars te vinden voor Ivan thuiskomt want enkele luttele minuten na ons souper, zitten we alweer in de auto om asap in Aartselaar te geraken.


Jep, ons sociaal engagement begint! Iedereen die ons kent weet dat we bijeenkomsten van meer dan 10 man schuwen (en zelfs dat is al veeeeel volk!) dus je zal ons zo goed als nooit op evenementen, festivals, kermissen, familiefeestjes en andere volksbijeenkomsten tegenkomen.

Maar vandaag maken we een uitzondering voor een cursus "EHBO aan boord" van de Toerzeilers. De bijeenkomst wordt bij de organisatoren in de living gehouden en al heel snel loopt die living dan ook overvol. We maken kennis met Veronique en Ward, die hun vertrek plannen in februari 2016. Ze zijn ondertussen al 18 maanden aan het voorbereiden en zijn dan ook de uitgelezen mensen om de 'juiste' mensen te vinden die voor vertrekkers waardevol kunnen zijn. Plots herken ik ook de stem van Mark, één van mijn vroegere contacten in de meubelbranche. Hoe klein de wereld soms blijkt te zijn!

Zo vonden ze voor vandaag dokter Walter. die de hele avond (en als ze hem niet onder begeleiding hadden laten ontsnappen, nu nog) ons op een ongedwongen, veelal grappige manier leerde om de meest voorkomende medische problemen op te lossen.

Tegen dat we richting Blankenberge kunnen vertrekken is het al lang geen vrijdag meer...

Tegen dat we 's morgens met Vaguebond richting Terneuzen varen is het nog niet lang zaterdag ...

Maar wanneer we enkele uren later, met een stralend zonnetje en temperaturen waar ze zelfs in Zuid-Afrika een puntje aan kunnen zuigen (daar is het stilaan zomer aan het worden) in Terneuzen vastleggen, is de rust in alle talen weergekeerd!

Heerlijk is dat, half oktober, in T-shirt en blote voeten door de stad struinen, Ben & Jerry's Chocolate Fudge Brownie snoepen op de dijk en 's avonds heerlijk bij onze favoriete Griek Apostolis gaan eten.

 

(de ober die ons bediende vroeg hoe we de wedstrijd hadden gevaren! De jongen herkende ons van vorige week en wist zelfs dat we de wedstrijd gingen varen (maar wist blijkbaar niet dat die afgelast werd... )! Chapeau, je klanten zo herkennen, of hebben wij net iets teveel indruk gemaakt vorige week ?)


Wat heeft een mens nog meer nodig ?


Juist ja! :-)

Zondag vertrekken we (vertrekt Ivan) in alle vroegte de Schelde op richting Antwerpen. Na enkele uurtjes steek ik mijn hoofd buiten om weeral overvallen te worden door een zon die schijnt alsof ze het één en ander heeft goed te maken. Wij klagen niet!

Eenmaal in Antwerpen hoeven we zelfs niet te wachten, we mogen direct een (moeilijke) plek inpakken in de jachthaven.

Uit de moeilijkheidsgraad die hier heerst om een box (tussen palen) in te manoeuvreren, besluiten wij dat je in Antwerpen Linkeroever best alleen ligt als je niet teveel vaart! Man, wat een geknoei om op geen ruimte je boot gedraaid en tussen de palen te krijgen zonder andere boten te rammen!!!

Maar het lukt Ivan! Natuurlijk !!!

De namiddag vul ik heerlijk lui in het clubhuis van de KLYC samen met onze voorzitter en Do'ke (onze buren), terwijl Ivan het openbaar vervoer uitgebreid en vooral lang mag testen om de auto te recupereren in Blankenberge...