Tijd om in actie te schieten, na twee zware feest- en eetdagen!
Rob en Anke blijken ook van dat gedacht en zakken na een zware kerstavond, inclusief pijnlijk haar, exclusief Cécile (wiens haar teveel pijn deed) af naar Kruibeke voor een after-party pistoleke en een glaasje om het af te leren.
Enkele uren later vinden we Rob in de vrieskou in onderbroek onder Vaguebond wanneer ook Bart en Sylvie opduiken.
Waarom Rob nog een extra broek aandoet om aan dek te kruipen is voor ons een raadsel want vanop de begane grond ziet het er allemaal hetzelfde uit als daarnet... Met Ivan en Rob boven aan dek en
Bart die beneden het roer vast in handen houdt lijkt er volgens ons, vrouwelijke wederhelften, genoeg heldhaftig mansvolk om de klus te klaren (het roer uit de boot halen) en kiezen we eieren
voor ons geld.
Aan geld hadden we sowieso niets aangezien elke bar die we tegenkwamen gesloten bleek alsook elk clubhuis en elke frituur.
Best OK om af te kicken na de feestdagen en de perfecte remedie voor pijnlijk haar maar met torenhoge hakken bleek het net iets minder comfortabel om de Schelde af te struinen op zoek naar een
warme plek met iets drinkbaars (en een wc had ook mooi geweest).
Na enkele uren wandelen in de ijzige kou (zaaaaalig!) vonden we dan toch nog één vrij tafeltje in het enige café langs de linkerscheldeoever dat open bleek. Die avond zou niemand dat tafeltje nog
in handen krijgen! Wij bleven er tot de mannen kwamen want die bleken zelfs na uuuuuren wandelen nog steeds niet klaar.
Wanneer ze een dik uur later toch binnenvallen bleken ze de hele roerconstructie een volle centimeter naar beneden gekregen te hebben. Echt, een volle, hele centimeter richting
succes!
Om die vooruitgang te vieren en vooral om van de gelegenheid gebruik te maken nog eens een avondje met de Friendjes door te brengen bestellen we een massa Soesjie om bij Bart en Sylvie te gaan
opeten. (nooit geweten dat er in Beveren (of all places) zo'n lekkere sushi-bar was!)
En dat succes ? Dat bleek maar een paar centimeter verder te liggen ...
