In lang vervlogen tijden (lees 20 jaar geleden), zat de hele familie aan het beeld gekluisterd bij een show van Paul Van Vliet, nog beter werd het wanneer hij kwam optreden in 'den Arenberg' en we op de eerste rij konden genieten van deze Haagse scherpe cabarettier met zijn hilarische typetjes (wie herinnert zich Baron Taets van Averzaete niet ? Bram van de Commune ?, Majoor Kees?). Tussendoor stelden we ons op een luie zondagmiddag tevreden met een radio-show.
Lachen gegarandeerd!
Wat dacht je van 'Meisjes van 13' ? Zegt 'Papa is blijven hangen in de sixties' je niets ? 'Veilig achterop, bij vader op de fiets' ? 'Vlaanderen' ? Dat blijven toch eeuwige klassiekers !?!
Ongeveer in die tijd ontwikkelde mama een uitzonderlijke (ver)liefd(e)(heid) voor de grote, knappe man die Van Vliet was (en best nog is).
Zo herinner ik mij een middagje stad toen we onverwacht letterlijk op hem botsten en mama zo waar bijna in zwijm viel bij het aanzicht van zijn verschijning en vooral zijn ontwapenende glimlach.
En dat voor 'nen ollander'! (en nee mama, ik overdrijf echt niet, je bleef er dagen over dromen!)
Nu, jaren later, treedt hij op zondagnamiddag op in zijn thuisstad Den Haag. En dat laten we ons geen twee keer zeggen!!!
Na een beroemde of beter, beruchte, receptie bij onze VNZ en een nacht bijna in de wolken (op de negende verdieping met zicht op de White Cliffs van Dover aan de ene en net niet ons eigen huis aan de andere kant) rijden we eventjes naar Den Haag.
Den Haag, zelfs in de regen, is schattig, pittoresk en romantisch. Al is het onder moeders paraplu niet altijd even droog voor moeder ...
Gelukkig komt het even later toch allemaal weer goed!
Van Vliet zelf bleek, ook al wordt hij in september echt wel 80, nog steeds de grote, knappe man van weleer, met dezelfde zoetgevooisde stem en de typische 'r' waardoor zelfs al 20 jaar geleden een radio-show van Van Vliet een streling voor het oor was en je tv nergens voor nodig had.
Zijn typetjes waren vandaag misschien iets minder origineel, zijn grappen niet meer zo scherp maar dat weerhield ons er niet van om er toch weer van te genieten.
Maar als ik dacht dat het na de show genoeg was, was dat netjes buiten mama gerekend! Ze moest en zou perse haar programma laten handtekenen. Als ik het niet voor haar wilde doen, zou ze zelf wel
in de rij gaan staan dringen!
En zo gezegd, zo gedaan : mama in actie! Geen enkele boertige Haagse dikkenek in haar bontjas zou voorkruipen, daar gebruikte ze haar ellebogen wel voor! Maar ... het lukte, ze kreeg een foto met
haar grote idool en een heuse handtekening op haar programma!
PS : Mama, mis je niks ?
PPS : Wat zou dit opbrengen op Ebay ?
