· 

Meet my H-man!

Een vraag die we dikwijls krijgen is : Zijn jullie te bereiken op zo'n oversteek, kunnen we jullie mailen ? en : Hoe geraken jullie aan up to date weerberichten ?

 

In de praktijk zijn er drie opties :

  1. We zijn inderdaad buiten bereik van gsm en vhf, er is geen wifi op zee en weerberichten zullen we dan maar op voorhand moeten opslaan en hopen op drie weken constant weer. Dat laatste is een beetje utopisch en kan ons voor lelijke verrassingen doen staan...
  2. Communicatie kan maar via sateliet. Daar hangt natuurlijk een serieus prijskaartje aan vast! We zullen zeker en vast een sateliettelefoon meenemen maar enkel voor in noodgevallen. Ook alle rescue-middelen werken via sateliet; we hebben een epirb aan boord die, in geval van nood, geactiveerd wordt en onmiddellijk de wal alarmeert en gedurende een paar dagen onze positie doorstuurt zodat we (hopelijk) snel gevonden worden.
  3. SSB : Single Side Band ofte kortegolfradio. Hiermee kan je met een minimaal zendvermogen (10W) tot de andere kant van de wereld een telefoongesprek voeren, de kick voor de echte radioamateur, de oplossing voor de zeiler op volle zee met beperkte stroomvoorziening!

Een SSB-installatie is prijzig in aankoop maar gratis in gebruik via het radioamateurnetwerk.

Toen we Vaguebond kochten zaten er al een tuner, radio en geïsoleerd achterstag aan boord. Mits wat uitbreiding van deze basisonfiguratie zouden we via dit systeem gratis (!!!) kunnen bellen (VOIP / Skype), mailen (Winlink) en recente en gedetailleerde weerkaarten (Grib-files) binnenhalen.

Om geschikt te zijn voor onze plannen moest deze basiskit wel uitgebreid worden met :

  • een uitgebreide radio, de onze kon enkel uitzenden op de amateurfrequenties, niet op de maritieme
  • een modem (Pactor4) waarmee we in theorie zelfs kleine fotootjes zouden moeten kunnen opsturen.
  • een pc waarmee we alle toeters en bellen met elkaar kunnen laten praten, liefst eentje op 12V en zonder ventilatie (ventilatie trekt zoute en vochtige lucht in de computer waardoor de binnenkant veel sneller corrodeert en dus stukgaat).

Nu alle hardware in orde is blijft er nog één moeilijkheid over : je hebt ook een certificaat nodig om al dat moois te mogen gebruiken ...


Ook daarvoor bestaan er 2 opties :

  1. Met het Basiscertificaat mag je uitzenden op een beperkt aantal (commerciële) frequenties en ben je beperkt in sterkte (max 50W).
  2. Het HAREC-certificaat geeft je de mogelijkheid om ook de maritieme kanalen te gebruiken en te zenden tot een maximum van 200W, dit certificaat is ook internationaal geldig. Je mag hierbij zelfs je eigen apparatuur maken (!!!) en wijzigen.

M.a.w. wij moeten het HAREC-certificaat hebben.

De standaard radioamateur begint met stap 1, volgt daarna een jaar extra cursus en heeft na gemiddeld twee jaar intensief met radioamateurisme bezig te zijn een slaagkans van 1/2.

Ivan zou Ivan niet zijn als hij dat dan maar eventjes op 2 maanden op zijn eentje zou gaan blokken zonder ooit een radio in handen te hebben gehad... 's Avonds, na zijn werk en zeker tot 22.00 in huis te klussen had hij nog wel eventjes tijd!

 

De hele cursus heeft op zich niets te maken met het bedienen van de radio of het gebruik van de pactormodem maar alles met 1001 formules om spoelen , frequenties, resonanties enz. te berekenen. Daarbij nog een encyclopedie doorlopende tekst waar ik nog geen zin gelezen krijg zonder 100 keer opnieuw te moeten beginnen wegens eigenlijk niets anders dan vraagstukken en bewijzen uit de kernfysica in tekst gegoten.

 

Met lood in mijn schoenen vertrekken we woensdagmiddag naar Brussel.

 

Ik ben gewoon dat Ivan na maximum 3 minuten buitenkomt met op zijn blaadje niet minder dan 100%

Het slaagpercentage indachtig zie ik na 2 minuten de eerste kandidate buitenkomen met een grote glimlach, wist ik veel dat ze geen enkele vraag had ingevuld en dus 0% behaalde!

Bij de volgende 8 die buitenkomen krijg ik het hoe langer hoe moeilijker, waar blijft hij ? Nummers 2, 4, 5, 6 en 8 zijn ook gebuisd, nummer 3 en 7 lijken mij geslaagd.

Eindelijk komt hij buiten, het heeft bijna 30 minuten geduurd maar mijn genie heeft zich weer eens bewezen : GESLAAGD!

 

Meet my HAREC-man <3

 

PS : de mannen op de achtergrond zijn allemaal gebuisd

Omdat de zon vandaag heel hard haar best doet om voor de tweede keer dit jaar te schijnen en omdat we iets te vieren hebben en omdat we nu eenmaal gezellig in Brussel zijn is dit de ultieme gelegenheid om heerlijk, veel te duur ijs te gaan eten op de Grote Markt en dat weg te spoelen met een lekkere maar weer peperdure trappist op een terrasje!!!!

 

SCHOL!