· 

Etappe 1 : Antwerpen - Blankenberge

Vrijdag hebben we nauwelijks een halve dag om alles wat we de vorige dagen niet af kregen, zo ongeveer een lijst met 307 items, af te werken. Timemanagement was nooit ons sterkste punt dus we rekenen erop dat we ook vandaag niet alles gaan rondkrijgen...
Tegen etensuur merken we dat we onze afspraak om te gaan eten met Jules en Lieve zullen moeten wijzigen in een slaapmutsje als we nog voor sluitingsuur (21u) in de Carrefour willen geraken. Na de proviand moeten we ook nog de laatste bagage ophalen thuis en tegen 22.00 vallen zowel wij, als de proviand, als Jules en Lieve bijna gelijktijdig aan boord, gelukkig op net verniste vloerplaten en niet meer in vuile bilges zoals een paar uur eerder...
Oef!!!

Als we dachten dat daarmee onze dag eindelijk op zijn einde liep was dat buiten mijn eigenste chaotische organisatietalent gerekend. Tijdens het 1001 zaken inpakken had ik wel een nieuwe nachtspuit klaargenomen maar wist begot niet meer waar ik ze uiteindelijk gelegd had. Na 10 minuten zoeken, duidelijk niet aan boord!
Dus nog een tripje naar huis, waar de spuit netjes op tafel lag...
Oef!!!
Veel te vroeg loopt de wekker af, springen we in onze FBD (Full Battle Dress) en varen als laatste (door onze diepgang moesten we tot de laatste van de hele meute wachten om buiten te varen) het dok uit.

Bye bye Antwerpen, misschien tot binnen een paar jaar!

De eerste van onze reeks 'laatstes' waar we nu mee beginnen.

Na de laatste passage aan 'het boomke' met de traditionele doop van boot, crew en water duik ik mijn kooi in, de laatste weken eisen stilaan hun tol... In Hansweert kom ik weer boven water en blijkt ook de regen het voor bekeken te houden.

Wanneer we ons vastleggen in Terneuzen, worden we onmiddellijk welkom geheten door een supervriendelijke havenmeester en iets (veel) minder vriendelijke vaste bewoners. Gelukkig blijken zij de uitzondering op de regel te zijn en ontmoeten we er heel wat sympathieke mensen, zelfs vertrekkers : Lord Nelson vertrekt volgende week voor minstens een half jaar naar de Middellandse Zee en aan zijn to-do lijst te zien, zijn wij niet de eerste en enige georganiseere chaoten! Join the club!

Vervelen doen we ons zeker niet, het is een aan- en aflopen van bekende en minder bekende mensen en vooral veel aperitieven!


Terneuzen, en zeker een laatste keer, kan en mag niet gepasseerd worden zonder een bezoek aan de beste Griek van de stad en wijde omstreken : Apostolis!


Alsof de kok het wist, kregen we het lekkerste eten dat we er al ooit gegeten hebben, en we zijn al jaren fan!

Vandaag de derde 'laatste', afscheid van Terneuzen, hier komen we naar alle waarschijnlijkheid de eerstvolgende jaren ook niet meer terug... 

Onverwacht krijgen we nog een vierde laatste : terwijl ik geconcentreerd de zandbank over  Terneuzen scan naar zeehonden en er geen enkel zie, liggen er aan de overkant, op het strand voor Terneuzen doodleuk 18 prachtbeesten lui te wezen.


In de late namiddag worden we door een welkomstcomité onthaald in Blankenberge en meteen bijgebeend in het nieuwscircuit, we zijn weer thuis! :-)

Wanneer ik dit schrijf zijn we al anderhalf uur onderweg naar huis en vertrekken net uit Gent-Dampoort. We lijken zelfs een primeur mee te maken, een trein die zeker 6 volle minuten te vroeg aankomt! We hopen dus om zeker om 22.00 aan te komen in Antwerpen-Centraal, daar snel een tram naar Linkeroever te vinden en door de massa verloren gelopen 10-milers onze auto te kunnen recupereren en zo nog voor middernacht in ons bed te liggen...

Maar ondanks alle vermoeidheid : dit weekend deed deugd, zo ongelofelijk veel deugd, eindelijk weer op het water, wind en zon op onze snuit, weer eens gezellige steigerpalaveren, mensen leren kennen, ervaringen en plannen uitwisselen, ... 

Laat dat seizoen maar komen!