We hebben de laatste maanden, weken en dagen ongelofelijk veel afscheid mogen nemen. Maar nu moeten we weg, nog langer en we zouden een serieuze alcoholverslaving ontwikkelen!
Iedereen die op bezoek komt brengt steevast iets mee dat opgedronken moet worden en we hadden al meer dan 60 flessen en wijndozen cadeau gekregen … Elke dag proberen we de drankvoorraad in de kasten te krijgen, wat er niet inpast moet opgedronken worden! De dranksoorten zijn erg gevarieerd (sterke drank, wijn, bier) maar na 14 dagen dagelijks passen en drinken merken we dat een verslaving niet veraf meer is.
Vandaag gooien we los, echt deze keer! We weten niet hoe het voelt om afscheid te nemen voor anderhalf jaar, we weten niet wat we moeten verwachten of hoe we ons zullen voelen. Ik blijf iedereen zeggen dat we enkel op een lange vakantie vertrekken en kan mezelf daar redelijk goed mee verzoenen.
Wat we wel zeker weten is dat we ongelofelijke mooie families en vrienden hebben en dat we ons daar misschien niet altijd even goed bewust van zijn geweest.
We willen jullie allemaal enorm bedanken voor alle blijken van vriendschap en liefde, van het allerschattigste kaartje over het perfecte kunstwerk om aan boord op te hangen, die ene boodschap die nog moest gebeuren, de ritten naar het containerpark, het aanbieden om jullie auto te gebruiken, de gordijnen die nog last minute gemaakt werden, de superfijne kadootjes en boeken die we kregen, het zwoegen aan ons huis, drijvend en vast, dat heel wat voeten in de aarde had, veel bloed en zweet kostte, de babbels, afscheidsetentjes, drinks, centen en nog zoveel meer. We hopen dat we ooit zoveel voor jullie kunnen terugdoen.
