· 

Culinair verschil moet er zijn

Spanje en Portugal verschillen op meerdere vlakken van elkaar. Om te beginnen lijkt het of Spanje het mooiste stukje natuur van de westkust van Iberische schiereiland wist te bemachtigen. Nu we de grens met Portugal over zijn, is het afgelopen met de prachtige ria's die Spanje rijk was. In de plaats krijgen we een rechte kust met elke 30 mijl een haven, te herkennen aan de strenge rij flatgebouwen en industrieparken die plots uit de kust oprijzen. Een beetje onze Belgische kust, maar dan in 't groot...

Onze eerste stopplaats is een tip van Deborah en John : Viana do Castelo.

Een schattige stad met een prachtige dom boven op de berg (na een uur wandelen + 629 treden) waar we midden in een huwelijksmis binnenvielen maar niemand zich daar aan leek te storen.

Het wemelt er van de kleine restaurantjes en we zoeken naar aloude gewoonte een 'typisch' Portugees restaurantje. We kregen ook al meer dan eens de hint dat eten hier spotgoedkoop is en je voor 2 amper 15 euro uitgeeft, vaak inclusief drank, voor-, hoofd- en nagerecht. Voor meer gaan we dus echt niet!

We vinden, een beetje uit het toeristische centrum een restaurantje waar we 'locals' zien binnengaan en er een menu geafficheerd wordt voor amper 5 euro per man, hoofdgerecht, een glas wijn en koffie.

Onze top  3 : de wijn - de koffie - het eten ...

Niet echt een succes dus maar we hebben voor 10 euro met twee wijn gekregen en een tas koffie en een bord eten toe!

Maar morgen graag iets beters!

Het brood in het restaurant was om het zacht te zeggen, erger dan het wattenbrood dat je in Engelse supermarkten vindt, als dat maar geen voorbode is ...

We vinden gelukkig een echte bakkerij met echt lekker uitziend brood, smaken deed het echter heel wat minder! Gelukkig had de supermarkt heerlijk stokbrood.

Zullen we de bakkers dan maar links laten liggen in Portugal ?

Op dag 2 in Viana denken we het beter aan te pakken : we gaan weer buiten het centrum en gaan nu enkel binnen wanneer er 'genoeg' volk zit.

Zo gezegd zo gedaan.

Eerst krijgen we een bord met twee pistolets en een pakje pâté voorgeschoteld, gelukkig wisten we al van deze toeristenval en weigerden we beleefd (€3 per pistolet, aan het gezicht van andere mensen te zien die er wel intrapten was de houdbaarheidsdatum van de pâté al lang overschreden)

Wanneer ik gegrilde kabeljauw wil bestellen drukt de ober mij op het hart dat ik beter 'kabeljauw van het huis' neem, die is veeeel lekkerder. OK, dan gaan we dus voor de huisspecialiteit.

Ik krijg een in frietvet gebakken diepvriesstuk kabeljauw waar het water uitloopt, de smaak waren ze vergeten ... Het lekkerste op mijn bord was de eenzame olijf.

(te vergelijken met de fish and chips die we ooit in Ramsgate aten en waarbij de halve VNZ-vloot de nacht boven de toiletpot doorbracht).

De wijn die we bestelden smaakte naar azijn.

De gefotoshopte desserts op de dessertkaart bleken er in het echt even slecht uit te zien dus bedankten we feestelijk.

De locals die wij meenden te zien zitten bleken Franse, Spaanse en Antwerpse toeristen te zijn die - toeval of niet - allemaal Kabeljauw van het huis op hun bord kregen. Bij sommige klanten werd de ober zelfs bijna boos als ze toch iets anders wilden bestellen!

Bij het buitengaan kunnen we nog net op tijd een koppel Belgen beletten zich over te geven aan deze gifmengers. Onze goede daad van de dag!

Van een Franse vaste ligger vernamen we dat er net 14 dagen aan festiviteiten afgelopen waren en de meeste en beste zaken nu 14 dagen sloten. Wat nog open is, is voornamelijk het toeristische circuit waar we geen culinaire hoogstandjes moeten verwachten...

Laten we zeggen dat we een redelijke culinaire kater te verwerken kregen bij onze kennismaking met Portugal!

Ondertussen zijn we weer een paar dagen verder en liggen we in Leixoes waar we en een lekkere bakker vonden en al twee dagen overheerlijk (en spotgoedkoop) aten!

Hoe gelukkig kan je een mens maken met een simpel (maar lekker!) biefstukje en verse frietjes ?