We liggen momenteel een dikke week in Lissabon en zijn volop bezig de boot klaar te maken voor een eerste ‘Groote Ooversteek’. Groot is dan weer relatief, als we beslissen waar we eigenlijk naartoe gaan, zal onze grote oversteek tussen de 4 (Madeira) en 7 (Canarische Eilanden) dagen duren (een vette Noorwegenoversteek dus). Waarom we de dag voor ons vertrek nog niet weten waarheen we gaan zou een blog apart kunnen worden. Het komt erop neer dat we door allerlei Portugese toestanden als daar zijn loze beloften en de post, nog steeds niet in het bezit zijn van de Imray Pilot voor de Canarische Eilanden en Madeira. Op dit moment is Ivan weer eens een halve dag bezig om met de trein naar Cascais te gaan waar er deze keer hopelijk wel een gereserveerd exemplaar op hem ligt te wachten…
We zijn dus bijna aan het eind van onze laatste stop op (Europees) vasteland voor een heel eind, vanaf nu gaan we eilandhoppen. We komen pas weer op een vast continent als we landen in Carthagena – Colombia!
We hebben een hele week in en rond Lissabon getoerd, gewandeld, gebust en getreind. De grote toeristische attractie – Tram 28 – hebben we vanop een afstand bekeken.
(Het rechtse trammetje op de foto kost 3,6€ voor een tochtje van ruim geschat 80 meter ...)
Een goeie raad : probeer Lissabon niet op een drafje in een weekend te doen! Je doet jezelf en de stad oneer aan! De stad werd gebouwd op en rond 7 heuvels wat de oppervlakte enorm maakt. Zelfs wij kregen maar een paar wijken gedaan. De bekendste zijn natuurlijk Belèm, Alfama, Baixa en Rossio maar ook rond Alcantara en Castelo en Graça is het leuk toeven.
Op onze eerste dag kwamen we in de late namiddag in de stad aan en kochten we onze Lisboncard (nog een aanrader) : drie dagen lang alle openbaar vervoer gratis (zowel trein, als bus als tram), alle stadsmusea gratis en aanzienlijke kortingen bij heel wat andere musea en attracties. De kaart kost 40€ per persoon maar als je een beetje goed plant, doe je er heel wat profijt mee.
Omdat we onze kaart nog niet meteen wilden activeren slenterden we een paar uur langs de andere vier havens die Lissabon rijk
is. In haven 1, 2 en 4 was geen plaats, zelfs niet als we meer dan een week vooraf reserveerden. Enkel in haven 3, onder een brug. Bij het opvaren van de Taag zijn we onder de desbetreffende brug
doorgevaren : 80m hoog maar de auto’s rijden op stalen ribbelplaten die een oorverdovend lawaai geven, 24/24! Moest je denken dat het ’s nachts mindert, dan ligt haven nummer 3 midden in een
uitgangswijk, te midden van discotheken die 7/7 open zijn, tot gemiddeld 6.00 ’s morgens. Blij dat wij in Parque das Naçoãs liggen! Iets verder van de stad maar in alle luxe, stilte en
kalmte.
De volgende dagen verdelen we onze tijd efficiënt tussen Belèm, waar je absoluut het Monasterio dos Jeronimos moet passeren! We hebben nog nooit zoiets moois gezien en alles wat hierna volgt mag nog zo mooi en knap zijn, niets kan volgens ons tornen aan de overweldigende schoonheid van het klooster. Onze cultuurogen worden hier rotverwend!
Ook hier zijn een aantal betere toeristenvallen maar die kunnen de Lissabonpret niet drukken. Zelfs zonder het te willen stuit je per ongeluk op prachtige renaissancekerken die zichzelf verstoppen in drukke straten, vooral in Baixa en Rossio kijken we onze ogen uit. Heerlijk gezellige wijken met weer eens pareltjes van gebouwen die zelfs niet in de gidsen en op de plannen staan maar die wel een bezoek waard zijn. Verdwalen tussen de kleine (trappen-)straatjes en weer per ongeluk in een andere oergezellige wijk terechtkomen (met marktjes), heuvelop wandelen en beloond worden met een knap zicht op de Taag en de andere heuvels of na het afdalen van een supertrap, na uren doelloos slenteren, weer heel erg toevallig aan je bushalte uitkomen : heerlijk!
Zelfs de nieuwste wijk waar wij in de haven liggen : Parque das Naçoãs, volledig nieuwgebouwd voor de Wereldexpo van 1998, is een lust voor het oog. Ik dacht een soort van kil en onpersoonlijk La Défense te treffen maar kwam terecht in een heus leefbaar hypermodern centrum met brede, lichte lanen met palmbomen en reuzenparasols en bankjes langs de Taag, reusachtige pleinen met mastodonten van mooie moderne gebouwen inclusief een enorm winkelcentrum waar een supermarkt is met het grondoppervlak van een gemiddeld Makro-filiaal. Hier ligt ook het Oceanario, naar het schijnt één van de grootste van Europa maar met een gemiddelde dagtemperatuur van 28°C verkiezen we de buitenlucht boven het gesloten aquarium.
Spijtig, maar onze tijd in Lissabon zit erop. De boot is ondertussen gekuist en Ivan weer aan boord, met Pilotboek! We hebben zonet beslist om toch naar Madeira te gaan, wanneer krijgen we die kans anders nog eens ? De volgende blog komt hopelijk van ergens midden op de oceaan, zo niet, van op het eerste van de vele eilanden die we de volgende jaren gaan bezoeken.
:-D
