Zoals we thuis elke vrijdagavond met de 'Friendjes' palaverden over onze weekendbestemming : Oostende of Nieuwpoort, misschien zelfs Duinkerke of toch beter Vlissingen en Terneuzen en als we drie
dagen hebben, zelfs Engeland, zo voeren we hier dezelfde gesprekken met andere vertrekkers.
Alleen liggen de bestemmingen iets anders. De grote twijfel in Lissabon gaat tussen Algarve en Marokko of Marokko en Canarische of toch een 'grote' oversteek naar Madeira en de Canarische
Eilanden.
Zo beslisten wij om toch een tussenstopje op Madeira te maken en gooiden zondagmiddag onze trossen los na een heel fijne tijd in Lissabon.
Wanneer we met 11, 12 knopen de Taag afsuizen kan onze vreugde niet op maar wanneer we, eens op volle zee, wel heel erg snel op ons derde rif nog makkelijk meer dan 9 knopen halen en afwisselend
de toppen van het Atlasgebergte en de meest bizarre diepzeevissen kunnen spotten, is de lol er al snel af. Je raadt het al, eens te meer weer berichten van historische onjuistheid! Story of our
life...
Gelukkig lag de kotter al aangeslagen aan dek en lagen ook de twee spibomen al klaar zodat bij het krieken van de dag het grootzeil weg kon en onze nieuwe favoriete zeilvoering op kon :
passaatzeilen! Aan de ene kant de genua in de boom, aan de andere kant de kotter, geen gevaar voor gijpen, geen flapperend grootzeil, goed zicht onder beide zeilen en een grote foutenmarge, je
kan makkelijk 30 graden over elke boeg 'zeuren'.
Zo hebben we vandaag de hele dag gecruised en hadden alle tijd om ons nieuw project op te starten : vissen!
Raar maar waar, de hengel was nog geen half uur gemonteerd en we hadden al een encyclopedie aan redenen bedacht waarom we er geen zouden gevangen hebben, of er hing effectief een heuse tonijn
aan! OK, een miniversie, die nog leerde voor tonijn maar zijn oog doorboord door de haak vonden we hem beter op ons bord passen dan half blind in de grote gevaarlijke oceaan, wie weet welke
onverlaat met een hengel kwam hij daar nog tegen!
Wij zijn alvast heel trots op onze eerste mini-vangst!
Ondertussen is de zon alweer onder en hebben we zonet een uur gevochten met onze passaatzeilen om ze allemaal netjes opgeborgen te krijgen en alle bomen, lijnen, vallen en schoten te ontwarren
wegens een gedraaide wind. We gaan onze tweede nacht in op dubbel gereefd grootzeil en genua en lopen netjs 7 knoopjes. Sam stuurt voortreffelijk en ik kan met een gerust gemoed aan de tonijn
beginnen terwijl Ivan via de SSB weerberichten binnenhaalt (Joost mag weten waarom, ze zullen toch weer verkeerd zijn) en zo dadelijk deze blog doormailt naar onze Wal- en Webkapitein.
Fijne nacht! Fijne wacht!
Terwijl wij op zee zwalpen hebben we geen internet. We kunnen enkel via SSB een mailtje sturen. En dat
mailtje moet nog handmatig op de blog gezet worden.
Bedankt daarvoor Rob, onze Wal- en Webkapitein