Zes dagen op zee, onze maximum maar een kleintje tegenover wat ons de volgende weken te wachten staat.Voor heel wat jachten 'de eerste grote oversteek'. Voor sommigen een heerlijke ervaring, anderen komen zichzelf nu pas tegen omdat ze nooit eerder meer dan 1 nacht op zee zaten. Voor ons een heerlijke ervaring. We zaten altijd graag op zee, ook 's nachts en voor langere oversteken (vorige jaren vonden we Noorwegen non-stop al stoer... :-) ) maar het gemak waarmee we ons aanpasten aan het wachtlopen en leven aan boord van een zeilend schip verbaasde ons allebei.We lopen wachten van drie à vier uur en zijn samen wakker om te brunchen en 's avonds voor het kook-, afwas-, mail-, weerbericht- en vooral radiouurtje.Tijdens het koken bestelt Ivan gribfiles (weerberichten), schrijft het dagelijks mailtje naar de ouders en haalt de inkomende mails binnen via de kortegolfradio. Om 20.00 hebben we onze dagelijkse afspraak op de radio en horen we waar de andere boten zitten en hoe hun dag verlopen is. Daarna doet Ivan de afwas en begint het wachtlopen opnieuw.Wat doe je tijdens zo'n wacht (wanneer er in de verste verte niks te zien is)?De boot stuurt zichzelf (Sam, onze windpiloot, eentje voor in de top 3 van elke vertrekker!). Maar omdat ze op de wind stuurt, moeten we af en toe kijken of ze nog wel in de juiste richting vaart en eventueel bijsturen. Als de wind van richting verandert, verandert de boot ook van richting en dat is niet altijd de goede...Soms moet er zeil geminderd worden (harde wind) of weer bijgezet.We lezen massa's boeken, eindelijk kan ik mijn jarenlang opgebouwde achterstand weer bijwerken, ik ben verslaafd aan mijn Kobootje (waterdichte e-reader, nog een absoluut onmisbare must-have)!We kunnen ons wassen, de boot kuisen, koken, blogjes schrijven, vissen, zelf eens sturen, voorbereidend lezen over de Kaapverden, vliegende vissen van dek zwieren (Ivan dan, ik gil alleen als er eentje overvliegt), lezen, ...We horen via de SSB dat koppels ook films bekijken onderweg maar dat durven we nog niet.We zitten constant buiten, de wind is warm, de sterren prachtig en met een beetje geluk zien we walvissen (negatief), zeeschildpadden (negatief) en vliegende vissen (check, Ivan vond zelfs een vliegend octopusje aan boord...). Veel bootjes zien we niet maar ze zijn er wel, af en toe verschijnt een nieuwe zeiler op de AIS die niet in ons radionetje zit maar meestal voelen we ons heerlijk alleen op de wereld!Geen drukte, geen stress, alleen wij op een onmetelijke oceaan. We hebben geen benul van tijd meer of van alles wat misgaat in de wereld en het doet ons deugd!