· 

Bequia vanuit een andere dimensie

We begrijpen stilaan de manier van leven op de Caraïben : alles op het gemak, geen voet sneller dan de andere, yo man, take it easy man! 
Het is hier zo lekker warm dat je het perfecte compromis moet zien te vinden tussen vooruitgaan en een lekker briesje voelen maar niet te snel zodat je gaat zweten. 
En dat begint te lukken. Al moeten we wel toegeven dat je niet echt veel vooruitkomt op dat tempo. Na maximum 250m heb je dan weer zo'n dorst en het lokale bier is hier zo lekker en er zijn zoveel terrasjes, dat je voor je het goed en wel beseft, weer met een Hairoun of rumpunch voor je neus zit. 
Kwestie van ons vochtgehalte op peil te houden. Water is hier trouwens zo duur dat je beter bier of punch drinkt! 
Het enige dat ons net iets sneller laat bewegen deze dagen zijn onze afspraken bij de mannen van Dive Adventures. Het vooruitzicht om een klein halfuur na ons vertrek van boord in het water te liggen doet een mens al eens actiever worden. 
We hebben net drie dagen duiken achter de rug en het was PRACHTIG (ja, met hoofdletters)! 

Thuis vond ik duiken eerder een noodzakelijk kwaad, al was ik erg gelukkig met onze drilmeesters en dolblij als ik een vis gezien had in de Put van Ekeren of in de Oosterschelde. Alleen al het 'gedoe' vond ik verschrikkelijk : onderhemdje van 3 mm, pak van 7, overpak van 5, sokken, botjes, dikke handschoenen en kap aantrekken in de auto met buitentemperatuur van amper (of minder dan) 10°C om een half uur in donker en ijskoud water te duiken en dan het omgekeerde proces, alleen nu nog kletsnat ook... 
En dan duiken we hier... 
We dragen nog steeds ons pak van 5mm en onze botjes maar we stappen van boord in bikini en zwembroek, varen naar de steiger van de duikshop, stappen over op hun boot, waar onze hele outfit al gemonteerd klaarligt, varen 10 minuten (zo zijn we net aangekleed als we op onze (elke dag verschillende) duikspot aankomen) en buitelen zonder pardon het warme water in. 
We dobberen een uur op de stroming langs betoverende riffen met duizenden oogverblindende prachtige vissen. Overal waar je kijkt zie je prachtige felle kleuren, vissen en koraal proberen elkaar de loef af te steken. Je ziet vissen achter elkaar aanzitten, eten uit het rif trekken, je zwemt door scholen heen of zij rond jou alsof je zelf een vis bent. Na een uur kom je aan de andere kant het water uit, de jongens nemen je lood aan, nemen je trimvest af en helpen je aan boord. Je materiaal wordt gespoeld en klaargehangen voor je volgende duik. Jij kruipt vol verwondering in je dinghy en vaart in bikini en zwembroek terug naar je eigen boot, klaar om de mooiste foto's te distilleren uit het uurtje onderwaterfilm. 
Het is een ongekende luxe en eentje die heel snel went! Maar ook eentje die we zonder onze gedegen training thuis niet hadden kunnen ervaren want zonder certificaat mag je dit soort duiken niet doen. 
Maar, Brabo-jongens, we denken er serieus over om toch maar droog te leren duiken als we weer thuis zijn, die koude hoeft voor ons niet meer!