Eerst het goede, nee fantastische nieuws : we zijn weg uit Panama City!
En zelfs zonder één van de belachelijke boetes die de immigratie-officier altijd uitvindt als je gaat uitklaren. Wij troffen zelfs een hele lieve man, op het kantoor 3km van waar we eigenlijk moesten uitklaren. Twee kantoren op 3km van elkaar ? This must be Panama!
De gevolgen van het goede nieuws :
Omdat we zo blij waren eindelijk weg te kunnen heeft een extreem hoge golf wraak genomen en zich te pletter geslagen bovenop Vaguebond toen we ankerop gingen. Daarbij zette hij de hele boot vol
zout water met uren dweil- en spoelplezier als gevolg. (Ja, de ramen stonden allemaal open omdat er geen sikkepit wind stond en de zee spiegelglad was!)
We zitten nu muurvast op de Islas Perlas, zo'n 40 mijl verder en er wordt nog steeds geen wind of tegenwind voorspeld de volgende dagen.
We kunnen ook niet naar de Galàpagos tenzij we 1800$ betalen, gewoon om te mogen ankeren. De regels zijn op extreem korte tijd extreem veranderd. Zo mocht een bevriend koppel ondervinden die na 10 dagen op zee al na 6 uur, uiteindelijk na 24 uur, ankerop moesten en doorvaren naar de Markiezen (3000 mijl, 30 dagen verder) zonder tanken, zonder inkopen doen, zonder rusten.
Onze oversteek zal dus geen 1000 mijl (Galàpagos) maar 4000 mijl (Markiezen) duren.
We teren op onze voorraden die voorzien waren voor 1000 mijl en niet voor een dikke week wachten en 40 dagen op zee.
Er zijn hier nauwelijks winkels en we kunnen niet terug naar Panama City (tenzij we weer inklaren en nog eens massaal veel geld betalen).
Voor de rest gaat alles prima aan boord, tobben we de ziel uit ons lijf hoe we hier onze voorraden op peil kunnen houden, zitten elke morgen vol spanning om 9.15 aan de radio voor het
PanPacific-weerbericht en worden we bij het ontbijt begroet door dolfijnen.
We ontdekten een prachtig snorkelplekje waar honderden soorten prachtige exotische en erg grote vissen zwemmen die we nog niet eerder zagen en ook Henk de schildpad is weer van de partij!
Daarbij liggen we weer moederziel alleen voor anker voor een onbewoond eiland tussen Chapera en Mogo Mogo en horen we de zee heerlijk op het strand rollen, waar een zalige schommel in de bomen
hangt.
En daarom doen we dit!
We weten dat het weer de grootste variabele is in onze planning en tijd onze grootste vriend. Ook al vinden we het niet leuk om te moeten wachten, het geeft ons wel weer extra tijd om deze
prachtige eilandengroep te ontdekken en elke dag zalig te snorkelen.
Vanmorgen zijn we, na nog een snorkelrondje, naar het 'bewoonde' eiland Contadora op een paar mijl hiervandaan gevaren, waar we een paar kleine winkeltjes vonden (net voldoende om water en wat
groenten en fruit te kopen) en wifi.
We hopen snel naar onze volgende stop te kunnen, Isla Malpelo, voor de Colombiaanse kust. Een onbewoond eiland gekend om zijn reuzemanta's, hamerhaaien en walvishaaien (!!!!!!!) dat vaak wordt
overgeslagen omdat men liever naar de Galàpagos gaat.
Misschien een alternatief voor ons?