· 

De ondraaglijke traagheid van het boot-zijn

We zijn bij dit schrijven zes dagen onderweg. Zes dagen van grootse afwisseling, van ongeëvenaard zeilplezier tot plannen om terug naar de Caraïben te gaan.

De highlights :

- Eindelijk weg uit Panama! En al zeilend, heerlijk aan de wind, op een vlakke oceaan!
- De eerste nacht een discofeestje : onder een rondomrond continu oplichtende hemel danst Vaguebond op de muziek van de golven en de    wind en maakt daarbij prachtige lichtgevende boeggolven met duizenden schitterende sterretjes.
- Achtereenvolgend gespot : Walvis (Ivan), dolfijnenshow (ik), Henk de Schildpad, op volle zee met zwaaiende pootjes (allebei)
- De tweede magische nacht :alles is pekzwart, geen ster, geen maan, geen golf te zien. Het enige dat letterlijk oplicht zijn de boeggolven die Vaguebond maakt en ze zijn felblauw, we varen door een zelfgecreëerd aura van fluoblauw. Soms is het schijnsel zelfs zo fel dat het het grootzeil helemaal verlicht, pure magie!
- Alle papiertjes met inventarisonderdelen (bij elke shopping werd een lijstje gemaakt wat waar werd opgeborgen en de vervaldatum) zijn gedigitaliseerd! Vanaf nu enkel afvinken wat we verbruiken.
- Misschien breng ik wel een kookboek uit : Koken op zee. Voor het eerst in mijn leven stoofvlees gemaakt in de snelkookpan, zonder recept maar met yuca en Doradabier. Een voltreffer!

Bedenkingen :

- 'Chopped meat' is niet hetzelfde als 'minced meat' en wij hebben duidelijk het verkeerde besteld. Geen spaghetti dus maar stoofvlees (zie supra).
- Een dagje dobberen is absoluut geen ramp (geen zeilen, enkel op stroming lopen we 2 knopen in ongeveer een beetje goede richting).
- Fruit en groenten rijpen anders dan we gedacht hadden. We eten eetbananen bij de vleet en bakken bakbananen dat het een lieve lust is! De sla goten we weg (werkelijk, gieten!), kippefilet, appelsienen en een schuimbekkende ananas vlogen ook al oveboord.

De dieptepunten :

- De wind zit tegen en blijft tegenzitten (vandaag zelfs met 20 knopen), we maken rotslechte rakken en geraken geen mijl verder. Na zes dagen op zee zijn we amper 400 mijl (van de 4000) in de goede richting opgeschoten.
- Naar aanleiding van vorig punt zijn we om beurten absoluut niet te genieten aan boord. We besparen u de details.
- We stinken! Door de deining en de aandewindse koersen kunnen we niet douchen, het is bloedheet, ook als de zon niet schijnt en we zweten als runderen. We lijken meer op 'cooked meat' dan op mensen maar kom, we zitten moederziel alleen op zee en niemand ruikt ons.    Toch ?
- Het scherm van onze boordcomputer is morsdood, de geest gegeven, de pijp aan Maarten. Ivan had nog net de tijd om alle drivers, programma's en instellingen te kopiëren (de inventarislijst lukte niet meer) en het was over and out. Een uitgebreide chirurgische ingreep mocht niet meer baten. Doodsoorzaak : de megagolf uit Panama Shitty vorige week, een zoute druppel teveel op de verkeerde (print-)plaat. Zonder pc'tje kunnen we niet meer mailen, geen weerberichten meer opvragen, kortom, zijn we afgesneden van de wereld en van weer. Gelukkig blijkt alles nu op de laptop wel te werken.
- We zoeken een nieuw scherm : Liliput op 12V... En hoe krijgen we dat op de Markiezen ?

Volgende week hopelijk meer en beter nieuws, duim mee voor wat goeie wind, wil je ?

tot de volgende!