Van kopen naar varen - 2012


Het najaar van 2012 werd gekenmerkt door heel wat twijfels en zware beslissingen maar leverde ons wel onze fantastsiche Vaguebond op!


Dag van de Arbeid, en dat hebben we geweten!

Read More

Laat maar komen !

We tellen de dagen

De winterblues hebben me nu ook al een paar weken in hun macht. Alles is teveel, niks loopt zoals het zou moeten lopen en het blijft maar koud. Ivan werkt elk weekend verder aan Vaguebond en ik kan niet helpen, nog een frustratie erbovenop!

 

Tot vorige week zaterdag! Volgens mij totaal onmogelijk als ik naar de boot kijk maar volgens Ivan de perfecte tijd : volgende week vrijdag - 3 mei - gaat ze het water in!

 

En sindsdien is elke dag zonnig en ben ik elke dag een beetje zenuwachtiger voor de 'Grote tewaterlating'!

Dit weekend werden er weer heel wat groene vinkjes acter 'toedoetjes' gezet.

 

En terwijl de Nederlanders zich verliezen in een over-the-top oranjegekte op Koning(innen)dag kijken wij reikhalzend uit naar de dag dat de hardwerkend Belg in de bloemetjes gezet wordt met een meer dan zuurverdiend dagje verlof op 1 mei. Wij zullen die vrije dag ook weer als Dag van de Arbeid gaan invullen op Vaguebond : een volle camionette in de boot laden, laatste kuiswerkzaamheden, laatste mastwerkzaamheden, laatste schilderwerkzaamheden, verniswerkzaamheden, ... En dat allemaal op 1 dag tijd!

 

Om dan vrijdag een nog veel zuurder verdiend dagje vrij te nemen om Vaguebond in het water te leggen.

 

Maar eerst die grote camionette thuis krijgen ...

 

 

Mammoetmanoeuvers voor een luizenwerkje

Na de maandenlange intensieve zware krabwerken en de vele lagen primer, epoxy en anti-fouling op de romp, is het nu tijd voor de laatste loodjes : de pootjes.

 

Om dit 'kleine luizenwerkje' gedaan te krijgen moet ons dame wel zomaar eventjes vanop haar plekje naar de kraan versleept worden, in de kraan gehesen worden en waarschijnlijk een hele 30 cm opgeschoven te worden voor ze weer de hele weg naar haar plekje kan gereden worden zodat Ivan de laatste loodjes kan wegkrabben, primeren, epoxy'en en antifoulen ...

 


Read More

Schot (in de roos) (in de zaak) (in de mest)

Het is zover, na lang wachten en zeuren en vergelijken is het dan eindelijk zover : + 13°C !!!

Het magische getal, een schot in de roos.

 

Er blijven dagelijks mails over en weer pendelen over het al dan niet nemen van dagen verlof maar Ivan, die in deze het minst twijfels heeft, gaat ervoor : maandag, woensdag, donderdag en misschien ook vrijdag wordt er geschilderd !!!

 

De eerste lagen epoxy staan er ondertussen al op, eindelijk schot in de zaak.

 

In Burcht krijgen we een verhaal over echte geweren en echte mannen die doen alsof ze soldaat zijn maar wel met mest schieten ... Heuse fotoreportages bewijzen het kunnen en kennen van de wood-be soldaat die best wel veel spannendere verhalen kan vertellen dan de echte die dan ook wijselijk zijn mond houdt ...

Read More

Eindelijk zon!

Ivan heeft een nieuwe hobby en hij is er passioneel ingedoken : weerberichten lezen. Hij zoekt en vergelijkt elk uur van de dag tot hij er eentje vindt dat hem toch zeker één uur meer dan 15°C belooft zaterdag. En de aanhouder wint ...

Zijn nieuwe passie maakt hem ook meteen een pak minder vrolijk, bijna alle weerberichten voorspellen meer dan 20°C zondag en net dan, op de allereerste echte warme dag waarop hij de allereerste laag epoxy zou kunnen zetten, mogen wij naar een communiefeest ...

 

Vandaag wordt de boot dan alvast ontvet voor de eerste keer en begin ik aan het wegkrabben van de vernis zodat ik eindelijk ook eens iets kan bijdragen...

Om 16.00 worden we in het casino verwacht voor het Schippersforum, benieuwd wat we daar te zien en horen gaan kijken.

 

Om het even samen te vatten :

- We kregen een vlotte voorzitter in roze zeilbroek en streepjestrui (die in het vorige regime enkel en alleen in kostuum en stropdas te zien was) : I love it!!!

- één, 1, bonneke moet de beloofde receptie vervangen... (een foutje in de uitnodiging volgens de feestleider, waw wat is die man grappig!!!)

- de geruststelling dat de verantwoordelijke voor haveninfrastructuur elk vrij moment bij de kapiteins van de baggerboten doorbrengt en op die manier een vlotte afhandeling van de baggerwerken garandeert

- een feestleider die geen enkele tocht of feest organiseert, oversteken naar Engeland voorstelt alsof het een onoverkomelijke levensbedreigende tocht is (want daar heb je stroming), ons naar een onbestaand dorp Ipwitch laat gaan, havens benoemt naar de 'grote boten die er altijd liggen' en Tim De Neire keer op keer als Piet Wittevrongel de Makreelwedstrijd laat organiseren en als klap op de vuurpijl een smekende oproep richt naar de leden om elke activiteit die zij wel organiseren op zijn kalender te posten, zo hoeft hij helemaal niks zelf te doen.

- een onherkenbaar getrimde Rob die als een volleerde presentator blijk gaf van een ongelofelijk organisatietalent en een gevulde wedstrijdkalender voorstelde

- dezelfde versgetrimde Rob onze nieuwe website met flair voorstelde.

 

Na het forum kregen we wonder boven wonder NOG een bonnetje! En dat was geen fout! We mochten zelfs een echte pint drinken, er waren geen restricties in playmobilmaten ...

 

En het humeur van Ivan begint stilaan weer negatieve waarden te krijgen, morgen stralend weer en wij zullen dat niet gebruiken om te schilderen maar wel om aan de oevers van de Schelde te genieten van een overheerlijk lekker communiefestijn!

 


Read More

Subtiliteit

Read More

Het kan ook anders

Weekendje van alles

 

Het weekend mogen beginnen in je favoriete restaurant is altijd een mooie start! Zodoende beginnen we dit weekend in De Bühne, in Brugge.

Dit weekend mag ik weer eens heerlijk uitslapen boven de skyline van Brugge en word ik weer eens even heerlijk verwend met verse koffiekoekjes. Zo voelt ontspannen dus aan!

 

Mijn dodelijk vermoeid lijf probeert met man en macht energie op te laden en slaagt daar spijtig genoeg niet helemaal in, maar een warm taske thee en een verse koffiekoek doen al wonderen!

 

Goed ingepakt (I loooove mijn thermiekskes) vertrek ik naar Blankenberge. Onder de zingende beiaard krijg ik van Ivan te horen dat hij erin geslaagd is om onze boordradio aan de klap te krijgen dus ook daar klilnkt vanaf nu muziek in onze oren.

Spijtig genoeg is het ijskoud aan boord en ben ik op minder dan een uur helemaal onderkoeld en weeral doodmoe.

Gelukkig kan ik er eventjes tussenuit om de verlichting te gaan ophalen. Het bleek ook opendeurweekend te zijn en dus kregen we een glaasje aangeboden. Het nieuws dat er 25% gegeven werd op de antifouling liet ons allemaal sprakeloos! 25%!!! Da tis er nog 75 teveel ...

Ook gelukkig komt Hugo dag zeggen en doet hij dat liever in de warmte van een gezellig clubhuis dan onder een ijskoude boot en van die gelegenheid maak ik dankbaar gebruik om mee naar het VVW te gaan en eventjes op te warmen.

 

Ivan moet ridderlijk toegeven dat het best wel koud is en nadat we Rob wel (of was het nu toch niet) overhaalden om mee te gaan eten in een gezellig en zelfs betaalbaar vvw-clubhuis (beeld je het maar eens in : 10 euro voor 2 garnaalkroketten, in de Sloepe leg je daar minstens 15,50 euro voor neer) sluiten we de dag af met een portie stoofvlees met frietjes en rijden daarna naar huis.

 

Ik mag zondag weer eens uitslapen en daarna lekker nietsdoen, heerlijk zondagen!

Boekje lezen, eten koken, wasje doen, aan website van de VNZ prutsen, ... Oh nee, toch niet, er zijn blijkbaar teveel prutsers beziggeweest en de website ligt plat. Lekker vroeg bedje in vanavond en hopen dat we de week overleven, al wordt die kans elke week kleiner ...



One of those days

Vandaag is zo'n dag waarop er teveel gebeurt om er achteraf een proper verslag van te kunnen schrijven.


Ivan en ik en aan de andere kant van 't land vertrekken ook Rob en Anke in alle vroegte om extreem vroeg af te spreken met taxi Frank om naar Vlissingen te rijden. Anke en ik rijden mee met Frank, onze kapiteins rijden door naar Blankenberge om hun grote liefde te gaan verzorgen.

 

Gelukkig is Frank voorzien op lange autoritten en krijgen we een gesproken Suske en Wiske verhaal te horen (dat halverwege is moeten stoppen omdat we al in Vlissingen waren en dus weet ik het einde nog altijd niet!).


Zenuwen

"Zenuwen", dat vat alles zo'n beetje samen vandaag.

 

Zenuwen om de cursus te kennen.

Zenuwen omdat ik waarschijnlijk de enige van ons drie ben die er niets van zal bakken.

Zenuwen om op tijd van het werk weg te geraken.

Zenuwen om op tijd in Brussel te geraken (vrieskou, sneeuw en NMBS zijn nu eenmaal een gekende miskleuncombinatie)

Zenuwen omdat Rob zenuwen heeft.

Zenuwen om de printer te horen werken na mijn examen.

Zenuwen omdat die niet lijkt te printen.

Zenuwen van nog bijna een uur op Rob te moeten zitten wachten en daarbij vooral zenuwen van de nijpende dorst (er was geen café in de buurt).

 

En daarna werd alles beter.

We zijn alledrie geslaagd (Ivan zelfs met 100%), we leggen een blitzbezoek af bij Anke om dan eindelijk in hartje Brussel een supergezellig cafeetje binnen te vallen en onze tijd nuttig te gebruiken zolang Anke nog moet werken ...

Read More

Studiedag GMDSS - SRC

Aangezien we woensdagnamiddag naar het BIPT mogen om examen af te leggen leek het ons geen slecht idee om ook nog eens een dagje studie in te lassen.

 

Dus vandaag de zetel in met een Caesar die niet wist bij wie hij nu moest gaan lilggen - hij is gewoon dat we tegen elkaar zitten en dat hij er dan net tussen past, nu we elk in een hoek van de zetel zitten is dat iets minder evident.

 

Studeren met zijn twee gaat er als volgt aan toe :

- Elke bewging op straat heeft minstens één van ons twee gezien.

- Elk uur wordt een alternatieve acitiviteit ingepland (tandenpoetsen, thee zetten, facebook lezen, foto's trekken, ...)

- Een luchtje scheppen

- Eten maken

- Blog schrijven

 

Maar tussendoor : vooral veel frequenties, kanalen, toestellen en procedures van buiten blokken!

 

Hopelijk zijn we nu voorbereid voor ons examen ....

Schuren - dag 2

Stilaan komt het einde in zicht, nog drie dagen schuren en Vaguebond is klaar voor een laagje epoxy en x aantal lagen anti-fouling.

Tijd dus dat ook het weer iets vrolijker wordt want na de eerste hoopvolle warmere dagen is het ondertussen weer dikketruienweek geworden; volgende week zelfs weer vriestemperaturen overdag en sneeuwbuien ...

 

Daar is de lente ? Daar is de zon ?

 

Gisteren ontdekten we een restaurantje in Brugge dat absoluut een plekje in onze top 10 verdient : De Bühne, achter de Sint-Salvatorskerk !

Toevallig hadden we een veggie restaurantje uitgestoken maar dat bleek volzet, ook nummer twee op de lijst (criterium "wandelafstand", optie "veggie") bleek geen plek meer te hebben, de nummer drie bleek een schot in de roos!

Driegangenmenu voor 21 euro (zelfs de goedkoopste wijn was duurder) maar wat een menu! Lang geleden zo fijn gegeten, als je niet weet dat het vegetarisch is vind je dit nog spectaculair.

De Engelsen achter ons vatten het als volgt samen : This chef's an artist!!!, en dat kunnen wij alleen maar beamen!

 

Vanmorgen proef ik weer het heerlijke genoegen om te mogen uitslapen hoog boven de brugse waters en wegen terwijl Ivan weer eens in alle vroegte naar Blankenberge trekt om Vaguebond verder op te schuren.

Ik beloof hem plechtig deze middag een broodje met huissla van Azuur te brengen en probeer dan de trein van 12u42 te halen...

Probeer ja, want blijkbaar was de wandeling vanaf de Filips de Goedelaan naar het station verder dan in mijn herinnering en op 2 minuten na mis ik de trein! En net nu hebben ze geen vertraging!

Dan maar de bus nemen zodat ik een uur later dan voorzien bij een uitgehongerde Ivan aankom.

 

Na zijn broodje vissla kan hij weer aan het werk en probeer ik de radio aan de klap te krijgen (niet gelukt wegens toch een andere aansluiting dan de bestaande), de lampjes voor Vaguebond te installeren (niet gelukt wegens nog niet geleverd) en vooral warm te krijgen (ook niet gelukt wegens geen verwarming).

 

Wat mij betreft een weinig geslaagde dag, voor Ivan gelukkig wel, resultaat zie hieronder.

Read More

Daar is de lente !!!

Read More

Frotten - laatste dag (11) / Schuren - dag 1

HET IS ZOVER!

De laatste dag van het frotseizoen (frotleven ?) is aangebroken!

 

Opa en Ivan vertrekken weer eens in alle vroegte naar Blankenberge om de laatste lagen anti-fouling Vaguebond's romp te frotten.

Terwijl opa de laatste cm wegfrot kan Ivan zelfs al beginnen met het eerste deel fijn te schuren.

Het resultaat is op zijn minst magnifiek te noemen, het doet ons zelfs twijfelen om toch witte anti-fouling te nemen ... maar ons gezondverstand (of wat daar van over is) beslist dan toch maar wijselijk om het onderwaterschip zwart te verven.

 

Geef toe, ze ziet er goed uit zo helemaal in wit!

Read More

En wat hebben we vandaag geleerd ?

Read More

Frotten - dag 10 : Held, heilige of gek ?

Zaterdag ging Ivan weer met opa naar Blankenberge.

Voor mij betekent dat : uitslapen en shoppen met de mama!

En shoppen wil zeggen : lekker gaan eten, veel vertellen en (deze keer) toch wel drie winkels gedaan ... en zelfs iets gekocht (I loooove mijn kleedje!)

 

Wanneer Ivan en opa 's avonds thuiskomen blijkt dat er nog maar een mini-stukje moet gefrot worden van de romp, nog maar een uurke werk. Dat wil zeggen : morgen moet dat laatste stuk er af!

 

En wat doe je dan ? Weer of geen weer, dat laatste stk eraf gaan frotten tiens!

Maar aan de boot geraken is een ander paar mouwen! Het terrein is zondag gesloten maar we hebben wel de toestemming om in te breken : zolang we de elektrische alarmdraden maar niet aanraken mogen we over het hek klauteren.

Apen van Köhler en andere Einsteins hadden niet zo'n piramidale constructie kunnen opzetten om over een hek te klauteren als wij! En op geen tijd stonden we aan onze Vaguebond!


Maar mannen, wat is het KOUD! Gelukkig is er stroom, zelfs al moet je die plots extra bijbetalen ...

Terwijl Ivan de laatste cm² van de romp frot vecht ik een half uur met de radio voor hij uit zijn behuizing wil. Maar ik win!

Warm krijg ik het er spijtig genoeg niet van en tot overmaat van ramp valt de stoof nog uit ook ... omdat het geld op is! Dat wordt snel verholpen door mijn stoere frotter en dan kan het gevecht om de aansluitingen van de radio beginnen, dat ik verlies. De fiche wil maar niet los. En de multi cd-speler (sooo ninethies) wil ook niet wijken voor onze iTools, die blijkt vastgeschroefd en ik vind nergens de juiste schroevendraaier.

M.a.w. : alles ligt open en semi-gedemonteerd, maar niks is in orde.

En ondertussen verga ik van de kou, hoe houdt Ivan dat uit ???

 

Na een paar uur komt mijn ijsboerke naar boven, verkleumd maar ... de romp is klaar! En en passant heeft hij ook al het halve roer gefrot.

 

Als laatste moeten we vandaag de (hopelijk) gerepareerde radar nog testen. En die werkt!

 

Rond 15.00 breken we onze piramidale constructie af en vertrekken we verkleumd naar huis, geen sekonde te vroeg! De thermos thee die we een paar uur daarvoor hadden gemaakt is al ijsthee geworden maar smaakt desalniettemin!

 

Ivan doet dit nu al 10 weken, soms met zijn papa. Dat het keihard werken is wist ik al maar in deze vrieskou met een snijdende noord-ooster en als toemaatje nog sneeuw of regen ? Wat moet ik daar nu van denken ?

Is hij nu een (nog grotere) held ? Een heilige (kandidaat paus ?) of gewoon gek om elke week je vingers eraf te laten vriezen, zonder greintje warmte om te ontdooien en het ijskoude water in je mouwen te laten lekken wanneer je uren in de vrieskou boven je hoofd met een scheermesje cm per cm 8 lagen verf van je boot probeert te frotten ???

 

Doe mij maar goed gek!

(maar ben stiekem wel apetrots en vol bewondering dat hij dat barre werk allemaal doet om onze Vaguebond zo snel mogelijk het water in te krijgen)

Achter de schermen

Ondertussen achter de schermen (onzichtbaar op het eerste zicht)

  • werden de kussens aan de stoffeerder meegegeven om  ze een modernere look te geven (gebroken wit in plaats van het oudere appelblauwzeegroen)
  • werd een nieuwe radio (i-Ready, zonder cd-speler en met afstandsbediening) besteld en ontvangen
  • werd de nieuwe matras goedgekeurd en besteld
  • is de radar hersteld en werkt (hopelijk) naar behoren
  • zijn de LED-lampen gezocht (wat een keuze!!!!) en worden offertes gevraagd


Allemaal dingen die je niet onmiddellijk ziet maar waar we ook weer elke dag mee bezig zijn zodat ons meisje zo snel mogelijk en helemaal perfect het water in kan.

 

We tellen af ...

Frotten - dag 8

Deze morgen vertrekken opa en Ivan in alle vroegte richting Blankenberge en laten mij, voorzien van een vers ontbijt, lekker uitslapen.

 

Met twee gaat het ongelofelijk snel vooruit en wanneer ik 's avonds de foto's krijg van een uitgefrotte Ivan ben ik weer eens zwaar onder de indruk.

Kijk zelf maar.

Read More

Frotten - dag 7

Read More

Frotten - dag 6

Read More

Frotten - dag 5

Volgende week vertrekt Ivan voor een weekje naar de Filipijnen en wanneer hij terugkomt van 24uur in chickenclass mag hij weer 12 uur in economy richting Zuid-Afrika. Ik krijg een opgevouwen ventje terug thuis :-)

Dat wordt 5 weken zonder Vaguebondje!

 

Omdat de boot ook winterklaar moet gemaakt worden gaat opa ook mee, af en toe heb je gewoon iemand handig nodig ...

Terwijl 'We' zich binnen amuseert met buizen losmaken, water de vrije loop laten enz. krabt Ivan lustig verder ...

 

Na 5 dagen van intense workout - waarvoor mijn absolute bewondering, ik zou er nog geen cm² afkrijgen en zeker de dag nadien geen weg meer kunnen van de spierpijn - zie je het resultaat hieronder. :-)

Read More

Home sweet Home

Read More

On the road

Read More

Ready - set - go!

Terwijl ik al weer aan het werk ben blijft Ivan als een echte papa bij ons kindje, zodat ze met de nodige zorg omringd wordt en veilig thuisgeraakt.

 

Gisteren werd de mast al afgenomen door een professionele firma en werden alle losse onderdelen ingepakt. Gelukkig had Ivan op tijd gezien dat ze vergeten waren het gat in het dek (het is tenslotten een doorgestoken mast) af te dichten. De regen zou er een mooie maar natte boot van gemaakt hebben vannacht!!!


Vandaag wordt ze helemaal vervoersklaar gemaakt, omdat ik er zelf niet bij was : een fotoverslag!

Read More

Homebound

Op de terugreis waren we maar met zijn drie : Ivan bleef in Port Saint-Louis, hij vertrekt dinsdag met de vrachtwagen.

Dus ik mag met de twee mannen naar huis ...

 

Ruddy neemt de eerste etappe voor zijn rekening, daarna mag ik ...

Ik moet zeggen : Waw, wat een beest, die auto van Da Ruddy! Heerlijk om mee rond te rijden, trekt super op, een automaat die perfect schakelt! Gevaarlijk beest ook! (megagrijns)

En Rob ondertussen ? Die bezint zich vooral over Bavaria! ;-)

 

Vervolg van het meest hilarische weekend ooit

Read More

De keuring

Read More

Het meest hilarische weekend ooit

Read More

Plannen, plannen, plannen

Gelukkig,

alles wat Ivan voorbereid heeft mag doorgaan en liefst zo snel mogelijk.

Eén van de voorwaarden was dat we de boot voor eind deze maand weghaalden, dat wil dus zeggen dat we voor de eerste keer gaan kijken zijn in Port-Sant-Louis EN de boot binnen drie weken in Blankenberge zal staan, dat wil ook zeggen dat we op 2 maanden tijd EN Stormy verkochten en onze nieuwe boot zochten, keurden en kochten. Moet een wereldrecord snelheid zijn voor ons!

 

We spreken af om binnen een dikke week terug te gaan voor de laatste afspraken, de keuring, de testvaart en de boot vervoersklaar te maken zodat ze zo snel mogelijk naar België kan komen.

 

De eigenaar zal ook komen om ons de laatste snufjes uit te leggen, haar nukken te tonen (elke boot heeft die) en de hele boot met ons door te nemen.

 

Omdat we wel wat handige handen kunnen gebruiken bij het ontmasten en inpakken van de boot (het is tenslotte een megamast) kiezen we uit de graag aangeboden handen die van Rob en Da Ruddy. Dat zootje ongeregeld op weekend naar Frankrijk ... dat belooft!!!

WE HEBBEN EEN BOOT !!!

Ik kan er niet bij, we hebben haar!

Binnen ons budget!

Amper twee dagen na ons bod!

Ze is echt van ons!

 

Onze droomboot, helemaal van ons!

 

Ongeloof en vreugde zijn de twee gevoelens die nu overheersen!

 

Van werken komt deze middag niet veel meer in huis vrees ik! ;-D

Drukke dag ...

Vandaag is Ivan op het werk niet zo veel waard, hij zit de hele dag te bellen, regelen, te zoeken.

 

Mathieu in Port Saint-Louis zit ook niet echt stil en hangt ook continu aan de lijn.

 

Ivan belt onder andere naar :

1 - de verzekering : een boot naar België brengen over de weg, kan dat zomaar ?

2 - de bank : hoe krijgen we zo snel mogelijk het geld in Frankrijk ?

3 - transportfirma's : wie kan zo snel en vooral goedkoop mogelijk onze boot in België krijgen ?

4 - winterstallingen : waar kan een boot met zo'n diepgang en vooral, ronde kiel, makkelijk van een vrachtwagen op een bok gezet worden ?

5 - en nog heel wat andere ...

 

En we zijn nog niet eens zeker dat de eigenaar zijn boot wel wil verkopen aan onze prijs!

 

Ik vind het nu echt wel spannend worden, er wordt al zoveel geregeld en we zijn nog niet zeker dat we de boot wel hebben.

Dat dat hier maar rap gedaan is, ik slaap er niemeer van, als alles nu toch niet door gaat ... Brrr, niet aan denken!!!

Het gaat nu toch snel, Ivan verwachtte de eerste week geen antwoord maar we zijn nog geen dag thuis en de telefoon staat niet stil!

Port Saint-Louis du Rhône

Van vandaag verwachten we toch heel wat.

Er staan twee boten op het programma, waaronder de (op papier) droomboot een een nog groter project dan die van gisteren.

 

De eerste is de Rainbow, bouwjaar 1997, overgevaren uit Turkijke, jaren op de Middellandse Zee gelegen en sinds enkele weken te koop. Volgens Ivan de beste, mooiste en meest volledige uit het gamma en meteen ook de meest 'out of budget' one.

Het is ons inderdaad direct zo klaar als een klontje, deze willen we! Mooi onderhouden, instrumenten onderhouden, ongelofelijk propere propere bilges - wij natuurlijk enorm achterdochtig na de commentaar van de broker over de oliebilge van gisteren ... -, alle blokken gelagerd, spibeslag, regenbooggenaker aan boord, generator,  SSB en serieus, zelfs ankerbeslag met vier verschillende ankers aan boord.

Groot voordeel tegenover Sarastro : de inboedel en het (vervallen) eten was al van boord gehaald.

 

Mathieu, de makelaar liet ons een paar uur ongestoord genieten van dit moois.

Elke minuut aan boord werden wij meer en meer verliefd op dit schip.

Na drie uur hadden we Ivan's checklistvan ongeveer 20 pagina's helemaal ingevuld maar dat was eigenlijk niet nodig.

We zagen het complete plaatje al voor ons

Read More

Naar Saint-Tropez !!!

Ondertussen heeft Ivan niet stilgezeten, hij heeft zich de ziel uit zijn lijf zitten zoeken naar betaalbare Centurion 41S'en en heeft drie brokers in het zuiden van Frankrijk gestrikt die we dit weekend gaan bezoeken.

 

Read More