De echte keuring

Vandaag is de grote dag : Stormy wordt gekeurd.

Ik ben echt wel eens benieuwd wat zo'n expert te zeggen heeft.

 

Stormy staat te schitteren op het terrein en wanneer we toekomen staat haar romp vol krijtstrepen. Is hier een kleuterklas bezig geweest ???

Waneer de keurder toekomt blijkt dat hij al een dag eerder eens is komen kijken en 'vochtige plekken' ontdekt heeft!

QUOI ? Vochtige plekken op Stormy ?

Mijn hart slaagt 5 slagen over, minstens, het kunnen er ook meer geweest zijn!

Hij haalt een machientje boven en gaat daarmee de hele romp af, het ding stopt gewoon niet met piepen, dit is niet normaal.

Volgens hem zit er wel degelijk overal vocht, de wijzer komt niet uit het rood. Nu pas slaagt mijn hart 100 slagen over!!!

En met een uitgestreken gezicht nog wel!

Al mijn alarmsignalen beginnen nog luider te piepen dan dat machieneke, echt allemaal. Ik word razendkwaad op die mens en moet er weg. Gelukkig blijft Ivan zijn koele zelf en houdt de boel in de gaten, ik blijf bij de inspectie binnen wijselijk aan dek met Bart.

Wanneer de kerel later aan dek komt 'inspecteren' hoor ik dat hij eigenlijk absoluut geen idee heeft van hoe een zeilboot werkt : hij kent het merk niet, weet niet waarvoor bepaalde stagen dienen, hoe een zeilboot technisch in elkaar steekt, enfin, hij weet er eigenlijk niet veel van.

Schoenmaker blijf bij je leest hee zeg.

 

Ik ga van boord en verwijder mijn razende colère ver van Stormy tot ik weer kan ademen en rustiger geworden ben ...

 

Later vertelt Sylvie mij dat hij haar verzekerde dat de boot 100% ok was, nog meer zelfs, dat hij duidelijk onderhouden was met liefde en dat ze niet moesten twijfelen.

"Ja, hij was hier voor de kopers dus hij mocht niet te positief zijn", zei ze. Ja man, ik wil echt geen tweede keer een boot verkopen zo zene!!!!

 

De verkoop gaat dus door en we spreken af om lekker te gaan eten en de verkoop te regelen.

HELLEP, nu al !!!

 

De hele E40 en E17 zijn zo goed als overstroomd wanneer we 's avonds thuiskomen ... van mijn tranen.

Stormy op de kuisbank voor keuring

Vandaag heeft Ivan een dagje verlof, Stormy gaat de kuisbank op voor een keuring.

De man die de boot komt keuren is een kennis van Sylvie (een keurder van containerreuzen) en die had laten weten dat de boot eigenlijk 24 uur moest droogstaan om een degelijke keuring te doen. Netjes op tijd ... maar niks aan te doen.

In aller haasten proberen te regelen bij North Sea Boating om Stormy er vandaag nog uit te krijgen zodat ze dan zaterdag kan gekeurd worden...

 

Gelukkig zijn ze bij North Sea nogal schappelijk en kon dat nog last minute.

 

Geen keuring dus vandaag maar wel een Ivan die veel vroeger dan verwacht thuis is (anders moest hij rond middernacht terug naar ons plekje en zou hij rond 02.00 pas zijn thuisgekomen).

 

Afwachten dus tot zaterdag!

Alsof er aan Stormy ook maar één mm² mis zou kunnen zijn, na alle zorgen en liefde die ze gekregen heeft!!!!

Testvaart Bart, Sylvie en Gaston

Vandaag is het zo ver : Bart, Sylvie en Gaston zijn terug uit vakantie en komen proefvaarten ...

Ik ben best wel zenuwachtig, langs één kant zou ik Stormy het liefst aan hen verkopen, langs de andere kant gaat het mij allemaal wat snel.

Wat als ze toezeggen ? Wat als we volgende week geen Stormy meer hebben, we hebben zelfs geen tijd om de boot leeg te maken, om een afscheidstochtje te doen. Onze Stormy! Straks weg ?

 

Tijdens het tochtje zet ik mij op mijn favoriete plekje : net voor de buiskap, aan de hoge kant. Hier hoor je weinig geluid uit de kuip en voel je de wind en de golven het best, wat daarbinnen gebeurt wil ik liever niet weten. ... En toch weer wel.

Echt nie tof!

Stormy, van haar kant, liet zich op haar best zien : er stond een leuk windje en dat heeft ze graag, iedereen wordt verliefd op haar bij zo'n weer! :-)

Als kers op de taart wilde Sylvie nog graag de genaker zien dus trekken we die toch nog eventjes ... Haar glimlach schitterde tot aan de overkant van het kanaal :-D

Sylvie was alvast verkocht!

 

Als we terug op ons plekje liggen komt het (voor mij) gevreesde en verwachte antwoord : Ja hoor, ze wilden Stormy heeel graag!

Ik heb mij maar weer wat buiten gezet, mijn vrees werd waarheid, volgende week was ze niet meer van ons.

Wanneer kon de keuring doorgaan en de verkoop ? En tekenen we eerst een compromis ? Allemaal vragen waar ik me niet graag mee bezig houd...


Een dubbel gevoel : ik ben blij dat alles zo ongelofelijk snel is gegaan maar ook doodongelukkig omdat ons meisje zooo snel verkocht is en ik het mij nauwelijks realiseer dat ze echt niet meer van ons is. En ook weer blij dat net Sylvie met Bart en Gaston ons meisje gekocht hebben, we konden ons geen betere mensen toewensen, dat is zeker.

 

:-)

:-(

Eerste testvaart

Vandaag komen Guido en zijn vrouw, de vliegeniers terug voor een testvaart.

Heel sympathieke mensen, leuke testvaart maar weinig 'sparkle'.

 

Voor hen is het niet zo dringend, ze weten nog niet echt welk soort boot ze willen en kijken gewoon eens rond, na afloop staat Stormy wel in hun top 3!

 

:-)

En ze blijven komen!!!

Dit weekend hebben we weer twee afspraken : een koppel vliegeniers (waar gaan zij de tijd halen om te zeilen ?) en een koppel Fransen (zo kon ik ook nog eens oefenen).


Het vliegkoppel brengt meteen een bod uit! Quoi ? Nu al ?!? En het zou volgens Ivan toch nog zeker een jaar duren!!!!

Paniek slaat toe!


De mensen die tot hiertoe geweest zijn waren allemaal ok, maar stiekem hoop ik een beetje op een bod van Bart en Sylvie, hen zie ik als baasjes van Stormy helemaal zitten. Ze zijn jong, hebben ambities om ook tochten op zee te maken (Stormy's territorium, hier is ze op haar best) en Sylvie is duidelijk tot over haar oren verliefd op Stormy. :-)

 

Nu kom ik ook pas te weten dat ze 5 jaar geleden al zot waren van Stormy, ze zijn toen naar aanleiding van de cursus jachtman drie dagen meegeweest met Ivan en hebben toen al laten verstaan interesse te hebben moest hij haar verkopen! Nu, vijf jaar later, zijn ze nog steeds gek op ons meisje!!!

Komaan, dit zijn ze toch ?! DE baasjes voor Stormy ...

 

 

Een tweede kandidaat

Een tweede koppel vertrekt op vakantie maar wil koste wat kost nog vooraf de boot zien. Bart en Sylvie wonen in Sint-Niklaas dus rijden we op een weekavond na het werk nog eens naar Blankenberge voor inspectie.

Ze willen dolgraag een proefvaart doen en dringen erop aan om Stormy 'alsjeblileft' niet te verkopen voor ze terug zijn. Please wacht nog 14 dagen met haar definitief toe te zeggen ...

 

Sylvie's enthousiasme doet mij plezier, iemand die Stormy graag zal zien, daar ben ik zeker van! Moest zij Stormy willen kopen, ik zie het alvast zitten!

We zien hen binnen 14 dagen terug.

 

 

 

Wat een Stormyloop

Ivan zet Stormy online en geen dag later volgen de eerste reacties!

 

Het eerstvolgend weekend staat de eerste afspraak al vast. Man's boot staat al twee jaar te koop en moet eerst verkocht voor hij een nieuwe kan kopen ... Eerder in de week was hij toch eens met mevrouw komen kijken en zij was toch geen fan van het model ... (OEF)

Volgens Ivan kiest de man de boot en beslist de vrouw.

 

Ondertussen heeft de pontontamtam zijn werk ook al gedaan en weet zo goed als iedereen dat Stormy te koop staat, met natuurlijk de bijhorende goede raad :-)

 

And he did

Ivan moest dus op zoek naar een groter type van de Wauquiez Centurion 38, een 42 zien we wel zitten, een 41 is nog mooier maar valt buiten budget.

In het zuiden van Frankrijk zijn er wel 41S'en te vinden maar om zeker te zijn dat de reis de moeite waard is vindt Ivan er eentje in Vlissingen. De boot is onbetaalbaar maar een mens mag toch dromen nietwaar ?

 

Ze ligt aan de buitenkant van de Oude Schelde-haven, naast de Pleomax. Eén blik was genoeg, we wisten het onmiddellijk : Dit is DE boot!

Qua vorm, rigging, inrichting, alles klopt, dit schip is gemaakt om comfortabel en veilig de reis te doen die we voor ogen hebben. En ze is zoooo mooi !!!

 

De eigenaars Harry en Jantien zijn de eerste eigenaars en hebben haar door een foutje in de communicatie van de werf zelfs volledig naar hun zin kunnen laten bouwen (een verhoogde zithoek, ideaal om met mijn kleine beentjes aan de grond te kunnen als ik in de zetel zit, handige laden in de keuken, ...).

Dit leidt geen twijfel, dit is 'em'! Elke blok op dit schip is gelagerd, kotter getuigd, bergruimte om U tegen te zeggen, twee badkamers (dat is er één teveel), twee reuzeslaapkamers volledige douche, ideaal als droogkast want net naast de trap. De uitrusting is wat verouderd en alle lijnen worden aan de mast bediend maar verder niets op aan te merken behalve ... de prijs.

Volgens Ivan zijn er zo'n 60 boten van dit type gemaakt dus moeten we maar eens gaan zoeken naar een goedkoper model want deze kunnen we niet betalen.

 

Met spijt in het hart gaan we weer naar huis (er is trouwens een bod gedaan volgens de eigenaars dus worden onze kansen alleen maar kleiner).

 

(nvdr : er was idd een bod gedaan op 15/08, op 28/09 werd ze verkocht en ligt ondertussen in Amsterdam - The White Witch in blue heeft zelfs een eigen blog)

 

We weten nu welke boot we willen en hebben ons budget bepaald : Ivan zet vandaag ook Stormy op het internet.

 

De eerste stappen zijn nu echt wel gezet.

Op stap

Hij meent het serieus : op een week tijd heeft Ivan al de boot opgekuist, foto's genomen EN drie afspraken vastgelegd voor mogelijke opvolgers voor Stormy.

We hebben een lang weekend voor de boeg dus kunnen we er beter van profiteren dacht hij zeker ?

Op ons lijstje :

een Wauquiez Centurion 38 in Hindeloopen : http://www.devalk.nl/en/yachtbrokerage/250271/CENTURION-38.html

een X-412 in Almere (ondertussen verkocht)

een Westerly Oceanlord 41 in Numansdorp (ondertussen verkocht)

 

Eerst naar het hoge noorden voor een voor mij compleet onbekend type boot. Natuurlijk kende ik het merk Wauquiez, vooral van de ongelofelijke mooie boten die ze vroeger maakten en de onbegrijpelijke keuze voor de schreeuwlelijke bavariabadkuipen met 'Deck Saloon' zoals dat vandaag zo fancy heet maar waar je geen meter functionaliteit op zee voor koopt... Dus ik had 'high hopes' voor deze tocht!

Inderdaad supermooie boot, prachtig afgewerkt (heel wat anders dan de engelse slag waarmee Stormy afgewerkt is, het moet gezegd) maar in mijn ogen niet DE boot, ik zou Stormy hier zeker niet voor willen inruilen!!!

Ivan dacht natuurlijk weer verder dan dat : hij kende heel wat technische snufjes, afwerkingsgraden, opties, ... die deze boot een uiterst zeewaardige indruk gaven.

 

Dan naar Almere voor de X.

Ik was volledig weg van dit schip, prachtige romp, sexy kiel en binnenin en zee van ruimte, schitterend afgewerkt maar ... absoluut niet geschikt om lange reizen mee te doen!!! Wanneer ik de trap afkom, mijn armen spreid en 360° ronddraai raak ik niks! NIKS! Geen houvast, nergens! Een mooie langskeuken, mooi maar praktisch op zee niet echt en een belachelijk klein salon (door de langskeuken) waaronder niet eens bergruimte zat!

Heel handig is dat deze boot ook niet voorzien was op ankerbeslag maar mits een kleine (!!!) oplage kon dit wel voorzien worden.

Kortom : prachtig salonschip om mensen het water in de mond te doen krijgen, zonder twijfel als wedstrijdschip niet te onderschatten maar als 'huis' op het grote water ferm gebuisd!

 

Dan naar de derde in de rij (door Rob en Anke alvast smalend Stormy Cargo gedoopt).

We zijn zo tevreden over ons Westerly en het idee van een middenkuip op lange tochten zag ik ook wel zitten (veiligheid) dus waarom niet ? Op foto zag hij er alvast veelbelovend uit!

Daar aangekomen werden we door de broker al verwittigd : er was wat werk aan!

Die boot was onderkomen dat het geen naam had.

Als we dit zouden kopen zouden we zelf de eerstvolgende jaren niet zeilen, dat is zeker!

Het principe middenkuiper werd dan ook onmiddellijk afgevoerd : je hebt hier helemaal geen zeegevoel, het water is zo ver weg en laat dat nu net een reden zijn om op zee te zitten.

Dus ook hier weer : afgevoerd!

 

Conclusie : de enige boot waar iets in zat was de Wauquiez maar dan moest ie een maatje groter zijn. Ivan wist weer wat doen ...

De eerste stappen...

Espevaer (Noorwegen)

 

Ivan en ik zijn er alle enkele jaren over bezig : ooit willen we uit deze ratrace ontsnappen.

Maar verder dan vage dromen en plannen zijn we nooit gekomen, ik toch niet.

Blijkbaar was Ivan al veel langer bezig met plannen en beslissen. Zo heeft hij al enkel jaren geleden beseft dat onze geliefde Stormy Monday in feite te klein was voor onze (vage) plannen.

 

Mijn hoofd wist het eigenlijk ook al langer maar afscheid nemen van Stormy ? In geen honderdduizend jaar! Zij is de perfecte boot, waar ik alle manoeuvres blindelings uitvoer, elke beweging ken, elk geluid. Zelfs tijdens zwaar weer weet ik dat zij de stekste van ons twee is, ik zal eerder bezwijken onder de stress dan ons meisje! Stormy inruilen omdat ze gewoon enkele meters te klein is voor grote oceaangolven ? NO WAY!


Tot deze zomer, op het Ufo-eiland Espevaer dan nog wel (zouden die overduidelijke 50-jaar oude sporen van een UFO-landing daar voor iets tussenzitten ?). Espevaer is een piepklein eilandje (2km²) ten westen van Noorwegen waar ooit, in de jaren 60 een Ufo zou zijn geland. De manier waarop de mensen dit superschattige ufobedevaartsoord in stand houden is zo ontwapenend dat je hier met plezier enkele dagen blijft liggen (als enige buitenlander, alweer).

Het was zodanig rotweer (in het haventje zelf meer dan 30 knopen wind) dat we lekker binnenblijven, de ideale aanzet tot 'filosoferen' en vooral 'dromen'.

 

Zodoende kwam 'Het Plan' weer bovendrijven ... en besefte ik niet alleen met mijn hoofd maar ook met mijn (droevig) hart, dat ons stoer meisje inderdaad te klein zou zijn voor hele grote reizen. Ze zal ons brengen waar we moeten zijn, geen probleem. Maar op lange oversteken zouden we geen plaats hebben voor de dieselvoorraad, er zou niet voldoende drinkwater meekunnen en wanneer we lang onderweg zijn zouden we dat toch graag doen zonder telkens over bidons met diesel te struikelen of zonder de tocht te moeten onderbreken omdat we geen water meer hebben ...

 

"Maar", verzekerde Ivan mij, "dat kan nog lang duren zene, we zullen Stormy moeten te koop zetten en het is crisis, de botenwereld ligt op zijn gat. Reken op een zeker een jaar of twee, dus je kan je rustig voorbereiden op een leven zonder Stormy!"

Niet dat dat mij volledig geruststelde maar toch, ik was haar nog niet direct kwijt, volgend jaar nog eens naar Noorwegen of de Scillies en hetjaar daarna, ... dat zien we dan wel....