Klopt, we liggen op Contadora, het 'meest ontwikkelde eiland van de Pareleilanden'. Geen van de villa's hier zou misstaan in St. Tropez. Kan dus niet misgaan, hier gaan we makkelijk onze sterk verminderende voorraden kunnen aanvullen, vers gerief kopen, water optoppen en met een beetje geluk, ook wifi vinden!
We scoren 1 op 3!
We hebben een fantastisch wifi-signaal dat we zelfs met de laptop aan boord kunnen ontvangen! Geweldig, een ongekende luxe na de onbestaande wifi in de (extreem dure) haven van Panama en de nauwelijks te ontvangen 3G op de ankerplek.
We zijn de koning (en koningin) te rijk!
De andere twee punten, in wezen veel belangrijker en noodzakelijker dan voorgaande punt, blijven ver onder het landelijk gemiddelde.
Er zijn drie 'supermarkten', amper groter dan het winkeltje naast het tankstation ergens op den buiten. Het aanbod bestaat uit blik, blik, blik en vervallen bimbo-brood (meer wat dan brood, zonder smaak en enkel goed om te toasten). Water is enkel te krijgen in die grote sipwell-flessen waar je nog een extra waarborg voor moet betalen en die erg onhandig zijn aan boord, vers vlees onvindbaar en vers fruit en verse groenten beperkt tot een enkel pakje boontjes en wat tomaten.
Dit is totaal niet wat we van een 'meest ontwikkeld' eiland, vol poepchique villa's verwachtten en zeker niet voldoende om ons te bevoorraden voor een oversteek die plots vier keer zo lang zal duren als voorzien!
Die villa's worden hier blijkbaar bevoorraad door de butler met het privévliegtuig ...
Maar gelukkig hebben we internet!
Voor het eerst in maanden krijgen we te maken met regen, we waren bijna vergeten wat een feest dat is!! Heerlijk, het regenwater spoelt Vaguebond helemaal proper, Ivan schrobt haar opbouw zodat ze weer blinkt als een spiegel. We proberen een eerste schuchtere poging tot wateropvangen maar moeten hier duidelijk nog wat aan werken. De temperatuur zakt eindelijk onder de 30°C en we genieten ervan om niet de hele dag te moeten wegkruipen van de brandende zon.
In normale omstandigheden kunnen we prinsheerlijk droog blijven zitten onder onze bimini maar stroming en wind vechten voortdurend om de boot zodat ze wel op de stroming ligt maar de wind langzij onder de bimini waait, inclusief de regen.
Dus zitten we voor het eerst in maanden 's avonds binnen, spelen Uno en Rummikub tot we boven onze blokjes in slaap vallen en installeren ons in de zetel voor een filmpje uit onze uitgebreide collectie. Het lijkt wel of we op een winteravond thuis zitten...
Gelukkig duurt het slechte weer nauwelijks twee dagen en kunnen we al snel weer naar buiten, gaan we snorkelen (we zagen vandaag barracuda's en een immense triggerfish (ask Google wegens Ivan met de camera op jacht naar andere vissen terwijl deze grote jongen doodleuk grote stenen onder mij verhuisde op zoek naar eten), zoeken we nieuwe technieken uit om met Dingel vanop het strand door de branding te vertrekken (note to self : de boot omdraaien is geen goed idee, je wordt er enkel doornat van en zet de boot vol water), inventariseren we eindelijk eens onze voorraad en rekenen daarbij uit hoeveel dagen we op zee zouden kunnen overleven (de meeste mensen doen dit vóór ze vertrekken maar natuurlijk beschikt niet iedereen over dezelfde graad van gruwelijke efficiëntie als wij), vinden we nieuwe recepten uit met wat we nog te eten hebben (Jeroen Meus zou fier op mij zijn!) en houden ons nuttig met navigatiekaarten maken met behulp van Google Earth (leve ons internet!) of PanPacific radionetjes hosten op de ssb en zelfs onze belastingen invullen !
We zijn dus best druk bezig, we weten alleen niet hoe lang we nog druk bezig zullen moeten blijven vooraleer we kunnen vertrekken, voor er eindelijk wind opsteekt en of we dan wel voldoende eten aan boord hebben en hoe we onze voorraden aangevuld moeten krijgen.
We hopen de volgende dagen meer klaarheid te kunnen scheppen, op een ander, wifiloos, eiland weliswaar en spelen ondertussen gewoon nog een spelletje Rummikub!