"Zenuwen", dat vat alles zo'n beetje samen vandaag.
Zenuwen om de cursus te kennen.
Zenuwen omdat ik waarschijnlijk de enige van ons drie ben die er niets van zal bakken.
Zenuwen om op tijd van het werk weg te geraken.
Zenuwen om op tijd in Brussel te geraken (vrieskou, sneeuw en NMBS zijn nu eenmaal een gekende miskleuncombinatie)
Zenuwen omdat Rob zenuwen heeft.
Zenuwen om de printer te horen werken na mijn examen.
Zenuwen omdat die niet lijkt te printen.
Zenuwen van nog bijna een uur op Rob te moeten zitten wachten en daarbij vooral zenuwen van de nijpende dorst (er was geen café in de buurt).
En daarna werd alles beter.
We zijn alledrie geslaagd (Ivan zelfs met 100%), we leggen een blitzbezoek af bij Anke om dan eindelijk in hartje Brussel een supergezellig cafeetje binnen te vallen
en onze tijd nuttig te gebruiken zolang Anke nog moet werken ...
Na een paar Carmelietjes en Leffekes die nog eens dubbel zo dik lekker smaken omdat we geslaagd zijn en wat mij betreft ook omdat het de eerste vrije middag is sinds maanden, omdat we in hartje Brussel zijn waar het altijd gezellig is en omdat we vanavond gezellig samen gaan eten bij den Thai!
Een paar uurkes later komt Anke er ook bij en na nog een aperoke trekken we naar één van de lekkerste (en kleinste) thaise restaurantjes die ik ooit bezocht heb. Je vindt het bijna niet terug maar het is er wel. Achteraan is het supergezellig (vooral het elektrisch vuurke naast mijn benen doet goed), enorm vriendelijke mensen en het eten is superdeluxe!