De kogel is door de kerk : Het worden de Scillies!
We spreken af met Rob, Anke en misschien wel Lennert in Dartmouth maandagvoormiddag. Zij zijn op hun retour van en wij op weg naar de Scillies en altijd tof om de 'friendjes' te zien, ook op vakantie.
Zoals we al wisten mochten we vanaf de eerste minuut de dieseltank aanspreken, gelukkig is die op Vaguebond iets ruimer... Al hadden we allebei veel liever gezeild maar kom, nood breekt wet en we moeten maandag in Dartmouth zijn dus...
Alles verloopt vlekkeloos, er is geen zuchtje wind, veel zon en we vorderen op het tempo van het tij. Soms heel snel, soms tergend traag. En telkens met een ronkende motor op de achtergrond.
Bij valavond zitten we in de kuip, midden in de TS route, en merken een hoop rommel op wanneer we plots een vreemd geluid horen. We leggen onmiddellijk de schroef stil, wachten een paar sekonden en starten dan terug. De boot haalt nauwelijks 4 knopen meer en we zien een meertouw langsdrijven. Oef, dat hebben we op een haar na gemist...
Tot we een minuut later weer ergens tegen vastlopen en de motor stilvalt. Een visnet in de schroef!
Midden in de scheepvaartroute, bij zonsondergang, zonder wind...
Lap!
Moest er een zuchtje wind staan zouden we tot Dover zeilen en dan de reddingsdienst roepen, moest het water iets warmer zijn zou Ivan zelf duiken en het net er proberen uithalen, maar niets van dat alles.
Uit veiligheidsoverwegingen, het is ten slotte een containerschipautostrade, roept Ivan een panpan af om te verwittigen dat er een zeilboot op drift in de route zit. De dame aan de radio raadt ons ten stelligste af om zelf te duiken en stuurt een team.
Binnen het half uur is de RNLI ter plekke : een wel heel aangename crew die ons enkel een sleepke kan voorstellen wegens geen duikers aan boord (de zes mannen die meewaren kwamen voor de fun, het was mooi weer en ze hadden niks anders te doen, zo zei de oudste aan boord).
Aan een dikke 8 knopen op het log vlogen we naar Dover en elke kwartier vroeg de kapitein of we het nog wel comfortabel vonden, of alles ok was. Waw, wat een service!
Tegen half 1 liggen we aan de visitorspontoon van Dover en kunnen we ons bed induiken, na een deugddoend glaasje wijn, dat net zien we morgen wel!
Ondertussen spuiten de lifeguards hun boot af en tanken ze hem vol, ik hoor nog '200 liter' en hoop dat ik de '400liter' gedroomd heb!
