Pomme(eke) : zo zal ze heten, onze 470!
Ze heeft een wit rompje en een Granny Smith-groen dek.
We hebben haar nu bijna een jaar en hebben er bitter weinig mee gezeild. Niet in het minst omdat we Vaguebond gekocht en we (Ivan) er wel wat werk aan hebben gehad om haar helemaal naar onze zin te maken en natuurlijk uitgebreid te testen deze zomer.
Maar goed, nu we de dit weekend eindelijk eens een weekend thuis waren moesten Pommeke van stal gehaald en opgekuist worden!
Zaterdag gingen we haar dek al eens kuisen (het was een beschimmelde Granny Smith geworden, vol stof) en zondag maakten we het Galgenweel al onveilig.
En vandaag plannen we daar een vervolg aan te geven ... Ivan gebruikt in elke zin over Pommeke minstens één keer het woord "spinaker", stuurt tuigage-foto's en decklayouts van 470 door aan de lopende band; er wordt weer hard gewerkt in Sint-Niklaas ...
Als volleerde zeilers tuigen we de 470 in minder dan een half uur op, zonder brokken en zonder als complete domoren over te komen waarna we weer eens meer en meer genieten van dit kleinood op het water. Met het minste zuchtje wind snijdt ze door het water, elke minuscule beweging of trim heeft onmiddellijk effect op dit 120kg bootje, wel iets anders dan onze grote meid van 9 ton!
Het dek was nu al proper maar de binnenkant kon ook nog een opkuis gebruiken en wanneer doe je dat beter dan onder zeil ? Terwijl Ivan parcours uitstippelt en bepaalt welke boeien we al gijpend en welke we met een overstag zullen ronden, wanneer we het ponton al dan niet zullen passeren en hoe we de overboord geflikkerde spons met een MOB-manoeuver terug aan boord zullen hijsen gaat de zon langzaam donkerroos, paars en oranje onder achter de Kennedytunnel.
Ja ook dat is genieten! (zeker als daarna een frisse pint lonkt in den Brabo met als niet te missen extraatje : de heerlijke zeilexperts aan den toog!)