Dankzij onze grote hoogte (meer dan 60°NB) schijnt de zon hier zo'n 20 uur per dag. Dat heeft heel veel positieve kanten maar ook een paar mindere : we blijven (veel te) laat op, om 12 uur 's
nachts liggen we nig te keuvelen in de kuip bij een glaasje wijn maar Ivan is dan ook nog eens extra vroeg wakker ... en bijgevolg ik ook!
Vanmorgen staat de zon alweer om 7.00 te schijnen alsof ze in maanden niet geschenen heeft (volgens de Noren klopt dat alvast wat de laatste weken betreft) en de temperaturen klimmen al snel
richting 30°C, er staat geen wind. Dus motoren we verder en profiteer ik van de rustige uurtjes om mijn opbouwend slaaptekort (zie supra) in te halen, lekker in de kuip!
Wanneer we een paar uur later onze nieuwste aanwinst beginnen op te blazen betekent dat 1 ding : we naderen de waterval aan de ingang van de Maurangerfjord! Tijd voor een fotoshoot met
Vaguebond!
Ik blijf aan boord en Ivan roeit rond de boot met het fototoestel en schiet een paar pareltjes van onze dame.
Blijkbaar werkt het aanstekelijk want ook vanop de kant beginnen mensen foto's van Vaguebond te trekken! 't Is natuurlijk wel een beauty ook
In Sundal leggen we ons aan het ponton : voor ons een fantastisch zicht op de gletsjer, achter ons een smaragdgroene fjord voor ons alleen met besneeuwde bergtoppen als kers op de taart!
Na een toertje met de kano is het tijd om af te koelen in de frisse fjord.
Nog een aperitief verder blijkt er kortsluiting op de kabel te zitten, het eten staat te pruttelen (in een lager standje) terwijl Ivan nu al bijna een uur het hele elektriciteitsnet aan het uitkammen is. Uitgesloten zijn al : de beide kabels, de aansluiting aan boord, de schakelaar, de boiler. Daarna checkt hij de batterijlader en herbedraadt het hele spul, ook dat blijkt niet de boosdoener.
Nu is het ongeveer 23.00, klaarlicht en nog een graad of 20 en Ivan denkt nu toch het probleem gevonden te hebben ... in een kabel! Dus puzzelt hij wat kabels en stekkers bij elkaar zodat we de rest van onze reis toch nog stroom kunnen tanken.
Nadat we drie of vier keer kortsluiting veroorzaakten zullen we nu maar wachten tot morgen voor we de pries nog eens insteken, kwestie van onze vriendelijke noorse buur te vriend te houden (grijns)...