Nog een bijdrage van aan de andere kant van de wereld. Ivan vanuit de Filipijnen!
Eén van de “nevenverschijnselen” van onze reis is het feit dat we ook afscheid moeten nemen van ons werk (we doen het toch ook om (even?) aan de ratrace waarin we gevangen zitten te ontsnappen).
Zo gezegd, zo gedaan, eind Mei dus onze bedoelingen op Newtec uit de doeken gedaan, kwestie van genoeg tijd te geven om (samen) op zoek te gaan naar een (betere ;-)) vervanger en onze wegen in de beste verstandhouding te laten scheiden (je weet nooit of ze ooit terug samenkomen :-)).
Eindelijk (we zijn nu eind November – dus reeds 6 maand later) is de zoektocht naar een vervanger begonnen via een headhunter (kadidaten / Geinteresseerden: haast jullie naar: http://www.accordgroup.be/vacatures/vacature-global-supply-chain-director-439053-12.html).
Had ik al het goede wat nu over mij / mijn job wordt gezegd maar een paar jaar eerder te horen gekregen – we hadden nog een jaar vroeger kunnen vertrekken :-D (over de “doden” niets dan goeds zeker?). Binnen Newtec heeft het nieuws over onze plannen en mijn vertrek zich ook volledig verspreid. Verrassend genoeg zijn bijna alle reacties positief: mijn (toekomstige ex-) collega's zijn blijkbaar heeeel blij dat ik het ruime sop verkies.
Terwijl ik dit schrijf ben ik bezig aan mijn (voor-?)laatste race-rondje Azie, momenteel in de Filipijnen. Best wel een rare ervaring om overal reeds afscheid te nemen, terwijl de mensen die je ontmoet en waartegen je “see you next time” zegt niet weten dat er (waarschijnlijk) “no next time” zal komen, een leugentje om bestwil ?
De volgende keer dat ik in Azië kom zal het hopelijk tegen een ander tempo gaan, maar dat zal pas voor binnen enkele jaren zijn. Ondertussen blijft het motto dus: “Sea you next time” en tellen we verder af ...