Nee, deze blog heeft niets te maken met bouwplannen voor één of ander luxueus huis maar alles met de nieuwste trends aan boord van de nieuwste boten.
Kort gezegd, we zijn niet onder de indruk van de laatste ontwikkelingen :
Kooien waar je zonder delen van het interieur af te breken niet in geraakt en je ook een maatje 24 moet hebben om er überhaupt in te kruipen. Boten in Carbon-editie zonder carbon. Boten met meer
ramen dan er in het glazen huis te vinden zijn, keep-it-simple boten met gemiddeld 14 treden om over en af te vallen, diepvriezers (jaja, meervoud) maar geen kaartentafels. Boten met een enkele
katrol gemonteerd op de kuiptafel en bediend met een elektrische winch voor de grootschoot waarbij wij ons meteen een klapgijp inbeeldden maar de verkoper in kwestie zelfs niet begreep wat een
gijp eigenlijk was. Kleine boten waar wegens plaatsgebrek een uitschuifbare dampkap in gemonteerd werd (QUOI ?).
Sofie wilde koste wat kost de eenvoudige bouwwijze van Bavaria bewonderen maar keerde onverricht ter zake terug : de Bavaria-stand was de enige waar een wachtrij mensen stond!
Wanneer de mannen zich gaan specialiseren in allerlei technisch vernuft houden Anke, Sofie en ik het al snel voor bezien, er zijn interessantere hallen voor ons, de GADGEThal!
De zoektocht naar SCA-materiaal was minder succesvol : op de Helly Hansen-stand, nochtans sponsor van de SCA-dames, leek de verkoper nauwelijks te weten wat SCA en de Volvo Ocean Race
was.
De zoektocht naar outfits voor het in de startblokken staand VNZ-vrouwenteam eindigde met de perfecte T-shirt voor het team (Ahoi!!!).
Iets te laat komen we aan in de duikhal, ook al eindigt de beurs om 18.00, vanaf 17.00 begint iedereen blijkbaar op te breken. Buiten een duikcomputer viel hier niets meer te scoren (zelfs geen compressor of nieuw duikpak of een roze carbonfles)...
Al bij al een vruchtbare, voorlopig laatste, Boot Düsseldorf, al is het maar voor het (sehr gutes) Bier en de onmisbare Erbsenuppe!
