ik schreef het eerder al : toeristische, drukbevolkte steden en stranden zeggen ons niet veel. Weinig gecharmeerd door de vorige ria, Ria de Arousa, gebruiken we het mooie weer om de volgende ria
in te varen : Ria de Pontevedra.
Deze ria is veel kleiner, veel groen tussen de dorpjes, weinig grote stranden en helemaal achteraan, achter een klein eiland vinden we Combarro. Vanop onze ankerplek lijkt het een heel oud centrum te hebben en zien we een massa aan 'horreos'. Het lijken wel lijkenhuisjes op stenen pijlers maar het zijn in feite kleine graanschuurtjes die iedereen in zijn achtertuin heeft staan. De stenen pijlers waarop ze staan dienen om ratten weg te houden, de kruisjes die erbovenop staan moeten kwade geesten weghouden.
We 'landen' aan de visserstrap (bedankt voor de tip Frank en Sophie) en gaan op onderzoek. Het stadje heeft inderdaad een erg klein, authentiek centrum met straatjes die soms niet breder dan 1,5m
zijn, kriskras door elkaar met in elk hoekje een souvenirwinkeltje of een terrasje. De zon schijnt nog eens en dat doet een mens ook veel deugd.
Het stadje is niet erg groot maar ons ankerplekje is geweldig, we liggen weer eens moederziel alleen in de baai ...
Na twee dagen heerlijk zonnig ontspannen wordt er voor de verandering maar weer eens slecht weer voorspeld met enorm veel wind. Tijd om andere oorden op te zoeken dus. We kiezen nu voor Portonovo
('Nieuwpoort'), een kleinere haven naast het grotere en toeristische Sanxenxo.
Het is amper 6 mijl varen maar na bijna een uur op het eerste rif is Vaguebond bijna niet meer in de hand te houden, het waait hier de bladeren van de bomen! Aanleggen is, zelfs aan hogerwal,
geen sinecure! We worden zo hard weggeblazen van de ponton dat er twee pogingen en een gedeukt ego voor nodig zijn eer ze vastligt! Maar we worden vannacht lekker weggeblazen van de ponton, dus
we liggen goed ook al vraagt Tito, de havenmeester, tot 5 keer toe of we niet liever in een box gaan liggen...
Wat we bij nader inzien misschien beter gedaan hadden, we doen die nacht geen oog toe door het geschommel in de haven en het kraken en piepen van de landvasten. De deining waarvoor we net in de haven gingen liggen rolt hier gewoon binnen!
Voor één keer echter, vergissen de weerberichten zich maar voor 50% : er staat ontegensprekelijk enorm veel wind maar het regent geen druppel overdag (en er waren ook bakken regen voorspeld). Een bijkomend voordeel van deze haven is dat de wasmachine achter slot en grendel staan en we maar met twee bezoekers zijn. Ik heb twee dagen wasmachine en droogkast voor mij alleen! Super!
We leren Deborah en John kennen, een koppel Ieren die al jaren in de streek rondvaren en ons alle pareltjes wijzen, do's en don'ts opsommen en zelfs al ligplaatsen en pilots regelen bij de vaak
verstopte goeie winkels in de volgende ria. Supersympathieke mensen maar dat wisten we al vanaf het moment dat we ze de haven zagen binnenvaren, hun boot is een Westerly! Duidelijk,
toch?
:-)
