· 

Oh nee, weer een cruiser!

Wegens een extreem slechte internetverbinding staan er wenig foto's op de blog, we vermoeden dat de verbinding te nauw is voor de gemiddelde Amerikaan ...

Hopelijk spreken de woorden een beetje tot uw verbeelding ...


* Elke realistische gelijkenis met bestaande personen berust op puur toeval! 
* Eenieder die zich geroepen voelt deze blog te verfilmen, in tekenfilm te gieten (onze voorkeur), een strip of een serie van te maken, gelieve met ons contact op te nemen. 
* (Bijna) elke scene is door ons persoonlijk ervaren of werd buiten onze wil om door onze oren geblazen of getoeterd en wordt zo objectief mogelijk weergegeven, schuttingtaal werd uit de conversaties verwijderd.
Cruiser :
(Onbekend bij Van Dale dus hierbij onze eigen verklaring) :
- Persoon die zich per boot verplaatst, meestal op vakantie, op exotische bestemming vaak betreft het een zeilschip.
- Betalende passagier op een cruiseschip, vaak op boten van enkele 100'en meters lang met verschillende restaurants, shops, cinema's, casino's, bars, zwembaden en wellnesscentra. Meestal in gezelschap van zichzelf zwaar overschattende bekende figuren die al eventjes uit de hitlists verdwenen zijn en dagelijkse 'shows' ten beste geven. ('Is this the way to Amarillo?' schalt al sinds La Coruna door ons hoofd)
We stellen hier een paar levensechte scenario's voor met cruisers van het tweede type.
- Aan boord in de stuurhut, 22.00 (kapitein, eerste stuurman) :
Kapitein : "Stuurman. Leg de motoren stil, we gaan te snel!"
Stuurman : "Maar Kapitein, we varen amper 15 knopen! Bonaire ligt maar op 30 mijl van hier, binnen 2 uur zijn we er!"
Kapitein : "Stuurman, geen sprake van! We kunnen het absoluut niet maken om voor zonsopgang aan te komen, zo zien onze gasten tenminste dat we echt gevaren hebben deze nacht! Het zou niet de eerste Amerikaan zijn die klacht indient omdat hij beweert dat we nog op exact hetzelfde eiland liggen als gisteren! Nee. De gasten moeten ons zien aanleggen met hun eigen ogen tijdens het ontbijt, we gaan niet verder en dobberen hier wel de hele nacht rond!"
- Aan boord, door de speakers, 7.30 (omroepster of bandje) :
"PINGPONG" (het meest vreselijke geluid om 's ochtends mee gewekt te worden!) "Beste gast, aanschouw met uw eigen ogen ons aanlegmanoeuvre op La Gomera! Begeef u nu naar het aanlegdek 3 aan bakboord! Indien u liever ontbijt, er zijn nog milkshakes, pudding, croissants, worst en spek met eieren tot 9.00!"
- Aan boord, door de speakers, 8.30 (omroepster of bandje) :
"PINGPONG" "Beste gasten, voor vandaag staat ons Bonaire-programma voor u klaar! U heeft uw activiteit voor vandaag al zes maanden geleden gekozen, ik geef u hierbij de richtlijnen :
Ga en ontdek Bonaire!"

* de snorkeltrip vertrekt om 9.00 vanaf uitgang 1, u wordt opgehaald door 'Snorkeltrips Aurora' en de begeleider zal zich kenbaar maken via het gele bordje met nummer 1 en het wachtwoord 'snorkel'. Indien 1 van beide ontbreekt, begeef u zo snel mogelijk terug naar uw schip, zonder achterom te kijken. Deze man is een bedrieger!
* de zeiltrip met de catamaran Mushi Mushi vertrekt om 9.00 en om 10.30 vlak naast de boot, te bereiken via uitgang 2. De kapitein draagt een rood bordje met nummer 2 en het wachtwoord is 'Mushi', ook hier gelden dezelfde veiligheidsvoorschriften!
* de begeleide rondritten over land vertrekken allemaal aan het einde van de steiger, rechtsaf op de parking. De begeleiders houden allen een gekleurd bord met nummer 3 op, de kleur van het bord stemt overeen met de kleur van uw armband die u krijgt bij het verlaten van het schip.
* de rondvaart met de piratenboot vertrekt aan de achtersteven van het schip, u kan makkelijk aan boord komen aangezien deze boot aan onze eigen achtersteiger aanlegt, enkel mensen met een roze armbandje kunnen mee!
* voor de mensen die vandaag geen excursie boekten : er is zoals elke dag een authentieke markt waar u in uw eigen taal te woord gestaan wordt. Ook de golfkarretjes en brommers zijn weer van de partij. Wanneer u het schip verlaat is de onmiddellijke zone rond het schip, het centrum van de stad, volledig afgezet. Ga vooral niet te ver van het schip, houd u aan de zichtbaarheidsregel : ik zie het schip = ok, ik zie het schip niet = alarm! 
U zult een aantal lokale bedrijven vinden waar u alsnog citytrips, rondvaarten, duikinitiaties, kitelessen enz. kan boeken. Wees gerust, alle aanbieders die onder de groene tentjes staan zijn door ons uitvoerig getest en goedgekeurd!
Voor u weer aan boord komt kan u een drankje nuttigen in de witte tent voor het schip en kan u uw handen wassen.
Vergeet niet om 16.00 aan boord te komen. Dan opent ons all-in buffet! We hebben vandaag wafels, pannenkoeken, ijsjes, milkshakes, taartjes en bonbons in de aanbieding.
Wie later dan 16.00 aan wal blijft, doet dat op eigen risico. Dit is niet Amerika! Na zonsondergang wordt het ronduit gevaarlijk (en zijn wij weer al lang vertrokken!)!
Nuttig geen vers fruit, groenten of traditioneel ijs en drink uw cola uit het blik, we hebben niet voldoende immodium aan boord voor 2500 zieken!

Voor de thuisblijvers zijn er vandaag de films 'Dumb and Dumber', Honey I shrunk the kids!' en 'Home alone!'. Sorry, 'Free Willy' en 'Titanic' spelen we pas morgen terug.

 In ons variétéprogramma vandaag : Sergio, Robby Longo (wie?) en Nicole en Hugo!

 Voor de durvers liggen de surfplanken en kayaks klaar aan de achtersteven.

- Aan wal, in een willekeurige winkel (winkeljuffrouw, Amerikaanse familie)
Je wandelt als argeloze toerist een winkel binnen en wordt vriendelijk geholpen door de winkeljuffrouw van dienst. Komt daar plots een ongelofelijk dikke man binnen, gevolgd door een minstens even dikke dame en dito kind, allemaal met openhangend hawaï-hemd rond hun dikke buik of een nietsverhullend doorkijkbloesje over een knalrode bikini, slurpend van een halve liter cola of een milkshake met echte room. Stormt de hele familie als een meute op hol geslagen olifanten naar de winkeljuffrouw en eist zonder pardon haar onmiddellijke aandacht. De juffrouw in kwestie is dusdanig overrompeld en weet niet wat doen. Uit pure doodsangst durft ze hen zelfs niet te vragen te wachten tot het hun beurt is en probeert zo snel mogelijk van hen af te geraken zonder een proces aan haar been te krijgen.
De excuses komen later, niet van de Amerikanen, wel van de winkeljuffrouw.
Eerlijk? We hebben nog nooit zulke onbeschofte boeren gezien! En sinds Tenerife zien we ze veel te vaak naar onze zin.
Als er weer zo'n boot ligt, blijven wij liever aan boord...

- Aan wal, bij één van de stalletjes die eilandtours per bus verkopen (chauffeur, Amerikaanse passagier) :

De chauffeur is net een ander koppel de rondrit aan het uitleggen aan de hand van een kaart...

Chauffeur : "Eerst rijden we naar het zuiden van het eiland, daar zullen we slavenhuisjes zien en aan de andere kant de zoutwinningsgebieden..."

Amerikaanse toerist werpt zich tussen kaart (die omvalt) en chauffeur : "Hey, wette gij hoe lang daget varen is van dees eiland nort volgende?"

Chauffeur : "Excuse me, u bedoelt van Bonaire naar Curacao of waar gaan jullie naartoe?"

Amerikaan : "Oe moetekik da na wete? Van dees nort ander èj!"

Chauffeur, verbouwereerd : "Sorry, dat weet ik niet!"

Amerikaan : "Wa voor een kl***gidske zijdegij?!"

 

- In een duikshop (koppel Amerikanen, duikbegeleider) :

Begeleider : "Hoe lang duikt u al?"

Amerikanen : "Wij? Mo manneke toch, ik duiktigde al toen da gij nog in de pampers lag!"

Begeleider : "Knap, dan heeft u best veel ervaring, wie weet kan ik nog iets van u leren! Mag ik uw logboeken dan eens zien, zo weet ik meteen wat ik kan verwachten."

Amerikanen tonen hun logboek en daar staan amper 20 duiken in...

Even later gaan ze samen naar de makkelijkste plek (de Amerikanen beloofde hij dat het de mooiste plek van Bonaire was) en gaan het water in.

Al op 5m diepte stuitert mevrouw over de grond als een pingpongbal, volledig in paniek. Meneer raakt met zijn 100 kilo zelfs niet beneden.

 

Einde duik...

- Santa Cruz de Tenerife, aan de cruiserterminal (Ivan, Engelsman) :

Ivan wandelt op zijn gemakje van de haven naar de bakker en passeert daarbij de cruiseterminal waar net een nieuwe lading cruisers gelost is.

Engelsman brult vanop een paar meter : "Hey you! Do you speak English?"

Ivan : "Unfortunately, I do not master any word of Shakespeare's language."

Einde gesprek, al bleven de driedubbele onderkinnen van de nekloze man vertwijfeld sidderen...

De Amerikanen zijn de ergste en meest arrogante maar ook de meeste andere cruisepassagiers lopen erg hoog op met zichzelf. Ze tonen weinig respect voor het gastland en nog minder voor de inwoners. De luttele uren die ze er doorbrengen staan in het teken van hun checklist maar hoe kan je op amper enkele uren tijd (sommige schepen meren om 08,00 's morgens aan en vertrekken om 13,00 geen enkel schip blijft later dan 18,00!) een stad of een land zien, laat staan leren kennen? Ze komen nauwelijks een stad in, verwachten overal gidsen in hun eigen taal en liefst van hun eigen huidskleur die hen vooral ver weg houden van al wat anders en authentiek is.

 

Dat we geen fans zijn van cruiseschepen mag duidelijk wezen, wij komen van Atlantis, zij vanuit hun Hemel het Cruiseschip. Vermoedelijk zijn er ook andere passagiers maar spijtig genoeg vallen die niet op. Ook andere zeilers en de gelukkigen die op deze heerlijke eilanden in de toeristische sector werken kennen zo te horen exect dezelfde ergernissen. De tijdelijken keren na een paar maanden naar huis terug maar de locals leven van dit soort toerisme, zij groeien ermee op en kweken een olifantenvel.

 

Wij weten één ding : toerisme scoort niet hoog op ons toekomstplannenlijstje!

Zeker niet als er cruisers en Amerikanen aan te pas komen!